Istraživači sa Medicinskog fakulteta Univerziteta Stenford, Medicinskog fakulteta Univerziteta Jejl i Instituta za istraživanje bolnice za specijalnu hirurgiju otkrili su nove detalje o tome kako imuni sistem sprečava proizvodnju antitela koja mogu prepoznati i oštetiti sopstvena, zdrava tkiva tela.
Studija, koja će biti objavljena 29. septembra u Journal of Ekperimental Medicine (JEM), takođe otkriva kako je ovaj proces poremećen kod autoimunih poremećaja kao što su sistemska skleroza i sistemski eritematozni lupus i predlaže potencijalne nove strategije za lečenje ovih bolesti.
B ćelije su vrsta belih krvnih zrnaca koja pomažu u borbi protiv infekcija tako što proizvode antitela sposobna da prepoznaju strane molekule, poznate kao antigeni, proizvedene invazijom patogena kao što su bakterije i virusi. Ali neke B ćelije stvaraju antitela koja prepoznaju „samo-antigene“ koje proizvode sopstvene ćelije tela, što potencijalno uzrokuje da imuni sistem greškom napadne zdrava tkiva, što dovodi do raznih autoimunih bolesti.
Da bi sprečio da se ovo dogodi, imuni sistem pokušava da eliminiše samoreaktivne B ćelije tako što ih izlaže samo-antigenima dok se razvijaju u koštanoj srži. Smatra se da ovaj proces, poznat kao centralna tolerancija, kontrolišu receptori B ćelija (BCR) na površini B ćelija u razvoju. Ćelije sa BCR koje se vezuju za samo-antigene uklanjaju se pre nego što mogu da izađu iz koštane srži i uđu u cirkulaciju.
U novoj JEM studiji, međutim, istraživački timovi predvođeni Erikom Mefreom sa Medicinskog fakulteta Univerziteta Jejl i Frankom J. Baratom iz bolnice za specijalnu hirurgiju u Njujorku izveštavaju da centralna tolerancija takođe zavisi od receptora zvanog TLR9. Ovaj receptor se nalazi unutar B ćelija u odeljcima poznatim kao kasni endosomi i aktivira se vezivanjem za fragmente DNK.
Istraživači su otkrili da smanjenje TLR9 narušava centralnu toleranciju i uzrokuje da miševi proizvode povećan broj samoreaktivnih B ćelija i antitela. Timovi Mefrea i Barata otkrili su da je aktivnost TLR9 takođe smanjena u B ćelijama pacijenata sa sistemskom sklerozom, autoimunom bolešću koja oštećuje kožu, zglobove i unutrašnje organe. Slično smanjenje aktivnosti TLR9 je ranije primećeno i kod B ćelija pacijenata sa lupusom.
Istraživači su utvrdili da je ovo smanjenje aktivnosti TLR9 posledica proteina zvanog CKSCL4, koji se, poput TLR9, može vezati za fragmente DNK. Nivoi CKSCL4 su povišeni kod pacijenata sa sistemskom sklerozom i lupusom, a istraživači su otkrili da, kada se veže za fragmente DNK, CKSCL4 sprečava njihovo isporuku u kasne endozome, gde bi normalno mogli da aktiviraju TLR9 i indukuju toleranciju B ćelija.
„Naši podaci osporavaju trenutnu paradigmu da je samo BCR signalizacija odgovorna za brisanje samoreaktivnih B ćelija u koštanoj srži, pošto pokazujemo da TLR9 signalizacija igra suštinsku ulogu u uspostavljanju centralne tolerancije B ćelija“, kaže Meffre, koji je sada profesor na Medicinskom fakultetu Univerziteta Stanford.
„Ispravljanje defektne funkcije TLR9 u B ćelijama kod pacijenata sa sistemskom sklerozom i možda drugim autoimunim bolestima, potencijalno neutralizacijom CKSCL4, može predstavljati novu terapijsku strategiju za obnavljanje tolerancije B ćelija.“
