Posle sudara neutronskih zvezda, pojavljuje se novi nebeski objekat koji se zove ostatak, obavijen velom misterije. Naučnici još uvek otkrivaju njegove tajne, uključujući da li se uruši u crnu rupu i koliko brzo bi se to moglo dogoditi.
Naučnici sa Državnog univerziteta Pensilvanije koristili su simulacije superkompjutera sa hidrodinamikom opšte-relativističkog neutrinskog zračenja da bi razumeli unutrašnju strukturu ovih ostataka spajanja neutronskih zvezda. Takođe su proučavali kako se ostatak hladi emitovanjem neutrina.
Posmatrajući kada se neutronske zvezde spajaju u svemiru, naučnici stiču uvid u to kako se nuklearna materija ponaša u ekstremnim uslovima koji se ne mogu replicirati na Zemlji.
Nuklearna materija je hipotetička supstanca sastavljena od protona i neutrona koji se drže zajedno snažnom silom. Naučnike je od posebnog interesa da li pritisak jake sile može zaustaviti stvaranje crnih rupa.
Za studiju objavljenu u The Astrophisical Journal, naučnici su koristili računarske resurse dostupne preko Nacionalnog računarskog centra za istraživanje energetike Odeljenja za energetiku, Lajbnicovog superračunarskog centra u (Nemačka) i Instituta za računarstvo i nauku podataka na Državnom univerzitetu Pensilvanije.
Istraživači su otkrili da se ostaci spajanja neutronskih zvezda sastoje od centralnog objekta koji ima većinu mase sistema, okruženog prstenom vrele materije u brzoj rotaciji koji sadrži mali deo mase, ali veliki deo ugaonog momenta.
Za razliku od većine zvezda, unutrašnji ostatak ima višu temperaturu na svojoj površini nego u jezgru, tako da se ne očekuje formiranje konvektivnih perjanica dok se ostatak hladi emitujući neutrine.
Ovo istraživanje je početna tačka za identifikaciju astronomskih signala koji bi mogli pomoći u odgovoru na pitanja o neutronskim zvezdama i formiranju crnih rupa.
