Bilo da se dešava ispuštanjem hranljivih materija iz poljoprivrednih operacija u lokalne tokove ili odlaganjem plastike u okean, zagađenje vode može negativno uticati na zdravlje ljudi i životne sredine. U stvari, bolesti uzrokovane zagađenjem vode svake godine ubiju više ljudi od svih oblika nasilja — uključujući rat.
Naučnici mogu da koriste različite alate i metode za zaštitu vodenog okruženja od zagađenja. To uključuje praćenje životinja koje pripadaju „vrsti indikatora“. Prisustvo ili odsustvo ovih životinja može naučnicima mnogo reći o promenama uslova životne sredine u kojima žive.
Vodozemci, na primer, mogu pomoći naučnicima da utvrde uticaj zagađenja na vodene puteve. Mnogi od ovih hladnokrvnih kičmenjaka — žabe, krastače, daždevnjaci i tritoni — započinju svoj život u vodi kao larve i na kraju prelaze na kopno, iako neke vrste provode ceo život u vodi. Većina vodozemaca takođe diše kroz kožu do određenog stepena, što ih čini posebno ranjivim na zagađenje vode.
„Većina problema koje viđamo kod vodozemaca je zbog toga što je njihova koža propusnija od drugih kičmenjaka. Nekim vodozemcima nedostaju pluća zajedno i u potpunosti zavise od kožnog disanja. Tako da zagađenje vode može biti direktno toksično za vodozemce“, rekla je Ivana Mali, The Ekološka fondacija za divlje životinje, istaknuti naučnik za biologiju očuvanja u državi NC. „Ovo je jedan od razloga zašto ih pratimo kao indikatore zdravlja životne sredine.
Mali, čije istraživanje ispituje kako gmizavci i vodozemci reaguju na antropogene stresore kao što su klimatske promene i degradacija staništa, dodao je da izloženost zagađenju vode, posebno hemijskoj kontaminaciji, može prouzrokovati da vodozemci dožive širok spektar zdravstvenih problema, u rasponu od promene u njihovom mikrobiom kože koji povećava njihovu osetljivost na bolesti na morfološke deformitete što smanjuje njihove šanse za preživljavanje.
U teškim slučajevima zagađenja vode može doći do masovne smrtnosti. U 2016. godini, peruanska služba za divlje životinje i šumarstvo Serfor prijavila je smrt 10.000 kritično ugroženih žaba duž 30 milja dužine reke Koata, pritoke koja pripada basenu jezera Titikaka. Prethodne studije su otkrile velike koncentracije teških metala kao što su olovo i živa u čitavom basenu, a istraživači su povezivali zagađenje sa regionalnim rudarskim operacijama.
Vodozemci su evoluirali od riba sa režnjevim perajima pre oko 365 miliona godina i od tada su igrali integralnu ulogu u zdravlju ekosistema, prema Maliju. Pošto većina vodozemaca provede deo svog života u vodi i na kopnu, oni predstavljaju važnu vezu u cirkulaciji energije i hranljivih materija između vodenog i kopnenog okruženja. Oni takođe služe kao važne komponente u mnogim mrežama ishrane, delujući i kao grabežljivci i kao plen.
Nažalost, vodozemci su jedna od najugroženijih grupa kičmenjaka na svetu. Procena iz 2004. pokazala je da je skoro jedna trećina od više od 8.000 vrsta vodozemaca u opasnosti od izumiranja, što predstavlja 1.856 vrsta. Veruje se da je skoro 168 vrsta već izumrlo, dok najmanje 2.469 vrsta aktivno opada. U Sjedinjenim Državama, populacija vodozemaca opada prosečnom stopom od 3,79% godišnje.
Mali je rekao da se ovi padovi dešavaju zbog kombinacije stresora, uključujući gubitak i konverziju staništa, zagađenje životne sredine, nove zarazne bolesti, klimatske promene i još mnogo toga. U regionu Trougla u Severnoj Karolini, na primer, urbani razvoj i poljoprivredne operacije doprineli su zagađenju vode u slivovima reka Neuse i Tar-Pamliko — domu rečnog vodenog psa Neuse. Džinovski daždevnjak je sada na putu izumiranja, a populacija se smanjuje i do 50%.
Mnogo puta se radi o višestrukim stresorima koji deluju sinergistički“, rekao je Mali. „Razumevanje načina na koji ovi stresori međusobno deluju i utiču na populaciju biće ključno u razvoju zdravih strategija upravljanja.
Kada je reč o zaštiti vodozemaca, ključno je da lokalne samouprave zaštite postojeća staništa i sprovode bolje operacije čišćenja kako bi očuvale kvalitet vode, kaže Mali. Javnost takođe može pomoći održavanjem rekreativnih voda, sakupljanjem smeća, pravilnim odlaganjem farmaceutskih proizvoda i izbegavanjem upotrebe đubriva i pesticida na travnjacima.