Sada su se pojavila nova saznanja o genetskim faktorima koji stoje iza prevremenog porođaja i trajanja gestacije. Nalazi koje je predstavila velika međunarodna studija pod okriljem Univerziteta u Geteborgu uključuju načine na koje, pre rođenja, geni žene i nerođenog deteta imaju međusobno antagonističke efekte.
Ovi rezultati, koji su sada objavljeni u časopisu Nature Genetics, povećavaju potencijal za dugoročni razvoj lekova koji izazivaju porođaj (porođaj) i — što je još važnije — postižu cilj sprečavanja prevremenih porođaja.
U globalu, prevremeni (ili prevremeni) porođaj je najčešći neposredni uzrok smrti novorođenčadi i dece uzrasta do pet godina; a što je ranije porođaj, to je veći rizik. „Prevremeni porođaj“ se odnosi na porođaj pre 37. nedelje trudnoće. Većina porođaja se dešava u 39. ili 40. nedelji gestacije.
Bo Jacobsson, profesor akušerstva i ginekologije na Akademiji Sahlgrenska, Univerzitet u Geteborgu, i viši lekar konsultant u Univerzitetskoj bolnici Sahlgrenska, vodio je studiju. Njegov prethodni napredak u ovoj oblasti već je bio cenjen.
Minimalne margine u ljudskom rođenju nas izdvajaju od drugih sisara. Ženska karlica jedva propušta potpuno odrastao fetus; za razliku od toga, karlični prolaz ženke šimpanze, na primer, ima dvostruko veći prečnik od prečnika njenog mladunaca.
Proces koji prethodi ljudskom rođenju je stoga izuzetno kritičan, a da bi se poboljšalo razumevanje procesa koji utiču na početak porođaja, potrebno je proučavati posebno ljudska bića — u ovom slučaju, genetiku žene i njenog nerođenog deteta. dete.
Ova studija prevazilazi svoje prethodnike po veličini i širini. Ovog puta, učestvovalo je oko 90 istraživača iz Konzorcijuma za genetiku ranog rasta (EGG), međunarodne mreže. Uključeno je nešto više od 20 međunarodnih kohorti rođenih koje čine ukupno 279.043 proučavane osobe.
„Rezultati su nam dali više puteva za razumevanje načina na koji se porođaj započinje, kako u punom terminu tako i kod preranog porođaja. U uzorcima smo bili u mogućnosti da identifikujemo brojne ranije neotkrivene genetske varijante povezane sa vremenom porođaja, a one pružaju neuporediv uvid u osnovni biološki mehanizmi“, napominje Jacobsson.
Da bismo razumeli da li je trajanje gestacije određeno genima žene ili fetusa, ispitali smo 136.833 slučaja. One su uključivale ili kombinaciju oba roditelja i njihovog potomstva ili žene i njenog potomstva, omogućavajući da se efekti genoma žene i deteta razlikuju sa većom preciznošću.
Prvi autor studije, Pol Sole Navais, istraživač je na Sahlgrenskoj akademiji Univerziteta u Geteborgu. On opisuje kako nalazi podržavaju hipotezu o genetskim sukobima između majke i deteta.
„Ono što vidimo je da može doći do sukoba između genoma žene i nerođenog deteta kada je u pitanju trajanje trudnoće. Genetski, ženi žene favorizuju raniji početak porođaja kako bi izbacili dete, radi sopstvenog preživljavanja, dok se oni nerođenog deteta zalažu za produženje trudnoće da bi dobili na težini. Dakle, postižu neku vrstu kompromisnog dogovora“, kaže on.
Dugoročno, istraživanje ima dva cilja: da se razviju lekovi koji mogu da spreče prevremeni porođaj i da ublaže ili pojačaju kontrakcije tokom porođaja. Prema istraživačima, rezultati njihovih studija pokazuju da su studije o ljudskoj genetici dobar način da se pronađu zamislivi ciljevi za ove terapije lekovima.
