Kada NASA-in Mars rover Curiosity nije u pokretu, on radi prilično dobro kao sunčani sat, kao što se vidi na dva crno-bela video snimka snimljena 8. novembra, 4.002. marsovskog dana, ili sol, misije. Rover je snimio sopstvenu senku koja se pomera po površini Marsa koristeći svoje crno-bele kamere za izbegavanje opasnosti ili Hazcams.
Uputstva za snimanje video zapisa bila su deo poslednjeg skupa komandi upućenih Curiosity-ju neposredno pre početka Marsove solarne konjunkcije, perioda kada je sunce između Zemlje i Marsa. Pošto sunčeva plazma može da ometa radio komunikaciju, misije odlažu slanje komandi svemirskim letelicama na Marsu nekoliko nedelja tokom ovog vremena. (Misije nisu bile potpuno van kontakta: i dalje su se javljale putem radio-veze o redovnim zdravstvenim pregledima tokom veze.)
Vozači rovera se obično oslanjaju na Curiosity-jeve Hazcams da bi uočili stene, padine i druge opasnosti koje mogu biti rizične za prelazak. Ali pošto su ostale aktivnosti rovera namerno smanjene neposredno pre spajanja, tim je odlučio da koristi Hazcams za snimanje 12 sati snimaka po prvi put, nadajući se da će uhvatiti oblake ili đavole prašine koji bi mogli da otkriju više o vremenu na Crvenoj planeti.
Kada su se slike spustile na Zemlju nakon spajanja, naučnici nisu primetili vremenske prilike, ali par video snimaka od 25 kadrova koje su sastavili zaista beleže protok vremena. Produženo od 5.30 do 17.30 časova. po lokalnom vremenu, video snimci pokazuju kako se silueta Curiosity-ja pomera kako se dan pomera od jutra do popodneva do večeri.
Prvi video, koji sadrži slike sa prednje Hazcam, gleda na jugoistok duž Gediz Vallisa, doline koja se nalazi na planini Sharp. Curiosity se penje na podnožje planine visoke 5 kilometara, koja se nalazi u krateru Gale, od 2014.
Dok se nebo osvetljava tokom izlaska sunca, senka robotske ruke rovera od 2 metra pomera se ulevo, a prednji točkovi Curiosity-ja izlaze iz mraka sa obe strane okvira. Takođe sa leve strane postaje vidljiva kružna kalibraciona meta postavljena na rame robotske ruke. Inženjeri koriste metu da testiraju tačnost rendgenskog spektrometra alfa čestica, instrumenta koji detektuje hemijske elemente na površini Marsa.
Sredinom dana, algoritam autoekspozicije prednjeg Hazcam-a određuje vreme ekspozicije od oko jedne trećine sekunde. Do noći, to vreme ekspozicije raste na više od jednog minuta, izazivajući tipičan šum senzora poznat kao „vrući pikseli“ koji se pojavljuje kao beli sneg na konačnoj slici.
Drugi video prikazuje pogled na zadnji Hazcam kako izgleda severozapadno niz padine planine Šarp do poda kratera Gale. Desni zadnji točak rovera je vidljiv, zajedno sa senkom Curiosity-ovog sistema napajanja. Mali crni artefakt koji se pojavljuje levo na sredini video snimka, tokom 17. kadra, rezultat je udara kosmičkog zraka u senzor kamere.
Isto tako, svetlo treptanje i drugi šum na kraju videa su rezultat toplote iz sistema napajanja svemirske letelice koja utiče na senzor slike Hazcam-a.
Ove slike su ponovo projektovane da bi se ispravila širokougaona sočiva Hazcam kamera. Išaran izgled slika, posebno uočljiv na video snimku zadnje kamere, posledica je 11 godina marsovske prašine koja se taložila na sočivima.
