Međunarodni istraživački tim postigao je prekretnicu u paleogenetici rekonstruišući genom i 3D hromozomske strukture vunastog mamuta starog 52.000 godina. Ovo je prvi put da je takav podvig postignut za bilo koji drevni uzorak DNK, što otvara nove uvide u strukturu i funkciju genoma ovih izumrlih divova.
Fosilizovani hromozomi, koji su očuvani u stanju nalik staklu zahvaljujući zamrzavanju ubrzo nakon smrti mamuta, pružaju detaljan uvid u organizaciju genoma u živim ćelijama i aktivnost gena u tkivu kože. Ovi nalazi objavljeni su u časopisu Cell 11. jula.
„Ovo je nova vrsta fosila, sa fragmentima DNK milion puta dužim od većine drevnih uzoraka“, kaže Erez Lieberman Aiden, odgovarajući autor studije sa Medicinskog koledža Bejlor. „Takođe je prvi put da je određen kariotip bilo koje vrste za drevni uzorak.“
Korišćenjem tehnike Hi-C, istraživači su mapirali 3D arhitekturu mamutovog genoma, kombinujući fizičke podatke sa sekvenciranjem DNK kako bi napravili detaljnu mapu interakcija među delovima DNK. Otkriveno je da vunasti mamuti imaju 28 hromozoma, isto koliko i današnji azijski i afrički slonovi.
„Ovo istraživanje nam je omogućilo da identifikujemo gene koji su bili aktivni u ćelijama kože mamuta, pružajući uvid u njihovu genetsku aktivnost i epigenetske obrasce“, kaže Marc A. Marti-Renom, istraživač iz Barselone.
Rezultati ovog istraživanja ne samo da pružaju ključne informacije o genetskoj arhitekturi mamuta, već i otvaraju vrata za dalje proučavanje drugih drevnih DNK uzoraka, uključujući egipatske mumije i druge dobro očuvane fosile.