Nova studija pokazuje da mala deca sa dijagnozom plućne tuberkuloze imaju povećan rizik od loše funkcije pluća i smanjene visine i težine kasnije u detinjstvu.
Više od milion dece oboli od tuberkuloze širom sveta svake godine, a tuberkuloza ostaje među 10 najvećih uzroka pedijatrijske smrtnosti. Iako postoje tretmani za decu koja razviju plućnu TB (PTB), nijedna studija nije ispitala dugoročni uticaj ove bolesti na zdravlje dece nakon što se oporave od infekcije.
Sada je nova studija koju je vodio istraživač Škole javnog zdravlja otkrila da su deca koja razviju PTB pod povećanim rizikom od zdravstvenih komplikacija kasnije u detinjstvu.
Objavljeno u American Journal of Respiratori and Critical Care Medicine , studija je pokazala da deca uzrasta od 5 godina ili mlađa koja su razvila PTB imaju veću verovatnoću da će kasnije šištati i imati lošu funkciju pluća i smanjenu visinu i težinu za svoje godine, čak i nakon što se uzme u obzir da su već postojali respiratorni i uslovi rasta.
Kako Svetska zdravstvena organizacija poziva na povećana ulaganja i ubrzanu globalnu akciju za okončanje tuberkuloze, ovi najnoviji nalazi naglašavaju važnost prevencije tuberkuloze kod male dece kako bi se izbegle potencijalne dugoročne zdravstvene komplikacije kako rastu. Studija je prva koja pokazuje oštećenje pedijatrijskog rasta nakon tuberkuloze i povezanost između PTB-a i zviždanja ili rekurentnog zviždanja nakon infekcije.
„Iako postoji efikasan tretman za tuberkulozu kod dece, postoji zabrinutost da uticaj tuberkuloze može biti dugotrajan i da može postojati dugoročni morbiditet čak i nakon lečenja i oporavka“, kaže vođa studije i odgovarajući autor Leonardo Martinez, asistent profesor epidemiologije. „Ovi rezultati sugerišu da prevencija bolesti tuberkuloze u prvih nekoliko godina života može imati značajne dugoročne zdravstvene koristi, posebno za zdravlje pluća, kroz detinjstvo.“
Za ovu studiju, Martinez i kolege iz Ratne memorijalne dečije bolnice Crvenog krsta u Kejptaunu u Južnoj Africi, Univerziteta u Kejptaunu i Univerziteta Zapadne Australije pratili su kohortu od 1.068 dece od rođenja do devet godina u dve zajednice. van Kejptauna, od marta 2012. do marta 2015.
Viši autor studije Heder Zar, predsedavajuća Odeljenja za pedijatriju i zdravlje dece na Univerzitetu u Kejptaunu, kaže da studija koristi jedinstvenu priliku da se posmatraju deca koja su upisana u južnoafričku Drakensteinovu studiju zdravlja dece, studiju kohorte rođenja.
„S obzirom na veliko opterećenje tuberkuloze u detinjstvu u zemljama sa niskim i srednjim prihodima, ovi rezultati su ključni u razgraničenju tereta i morbiditeta povezanih sa TB bolestima, kao i za jačanje preventivnih intervencija“, kaže Zar.
Rast deteta tokom ranih godina života je ključan za izbegavanje zaostajanja u razvoju i trajnih problema neurorazvoja. Deca u studiji koja su razvila TB pre godinu dana imala su nižu težinu i BMI za svoje godine do navršenih pet godina, a oni koji su razvili PTB između jedne i četiri godine imali su nižu dužinu za svoje godine.
Istraživači su otkrili da su deca koja su razvila PTB bila izložena većem riziku od zviždanja nakon TB, bez obzira na to kada su razvila infekciju. Deca koja su razvila PTB pre šest meseci imala su više nego dvostruko veći rizik od zviždanja nakon 6 meseci, u poređenju sa decom koja nisu razvila PTB. Rizik od naknadnog zviždanja je takođe povećan kada su deca razvila PTB pre 12 meseci, 24 meseca ili 36 meseci.
Tim je takođe otkrio da je PTB povezan sa oštećenjima funkcije pluća koja su trajala godinama nakon akutne infekcije i bolesti.
„Iskoristivši jedinstvenu priliku ove južnoafričke kohortne studije, ova studija je prva koja pokazuje da bolest tuberkuloze u ranom životu ima značajne dugoročne posledice po zdravlje deteta, uključujući rast, piskanje i funkciju pluća, nezavisno od bilo kakvog osnovnog oštećenja. veliki teret tuberkuloze u detinjstvu u zemljama sa niskim i srednjim prihodima, ovi rezultati su ključni u razgraničenju tereta i morbiditeta povezanih sa TB bolestima i u jačanju preventivnih intervencija.“
Da bi se smanjile stope tuberkuloze, nekoliko događaja je od ključnog značaja za obezbeđivanje adekvatne preventivne nege deci, kaže Martinez—kao što su nove vakcine, povećani skrining za decu u riziku i povećan pristup trenutnim tretmanima.
„Većinu dece u okruženjima sa visokim opterećenjem zdravstvene službe ne identifikuju pre nego što napreduju u tuberkuloznu bolest“, kaže on. „Oni se obično pronalaze jer imaju simptome tuberkuloze, a zatim ih treba dijagnostikovati i lečiti. Identifikacija dece koja će verovatno razviti tuberkulozu u budućnosti je kritična, ali u ovom trenutku teško.“ Režimi preventivnog lečenja su skupi i dugotrajni, pa ih je zbog toga teško izvršiti za mnoga deca, dodaje on.
„Ali, veoma se nadam budućnosti kontrole tuberkuloze i, posebno, kontrole epidemije pedijatrijske tuberkuloze“, kaže Martinez. „Postoji ogroman zamah na terenu da se zajednički radi na pronalaženju novih naučnih otkrića koja su direktno relevantna za one koji su u riziku ili imaju bolest. Takođe postoji veliki podsticaj za pristup usredsređen na pacijenta koji uključuje i sluša one koji su preživeli bolest. Ova i druga dešavanja čine me nadom u pravcu naše oblasti i kontrole tuberkuloze u budućnosti.“
