Otkriven gen koji sprečava većinu varijanti ptičjeg gripa da pređu na ljude

Otkriven gen koji sprečava većinu varijanti ptičjeg gripa da pređu na ljude

Veliki tim medicinskih istraživača i specijalista za viruse na Univerzitetu u Glazgovu u saradnji sa nekoliko kolega sa Univerziteta u Edinburgu i jednim iz Istituto Zooprofilattico Sperimentale delle Venezie otkrio je ljudski gen koji sprečava da većina varijanti ptičjeg gripa pređe na ljude.

U svojoj studiji, objavljenoj u časopisu Nature, grupa je identifikovala svojstva ubijanja virusa povezana sa genom BTN3A3. Laura Graf i Peter Staeheli sa Univerziteta u Frajburgu, objavili su članak Nevs & Vievs u istom izdanju časopisa, u kojem su predstavili rad tima na ovom novom naporu.

Rad je uključivao šest godina skrininga proteina na antivirusnu aktivnost u kultivisanim ljudskim ćelijama. Istraživači su otkrili da je većina pokušaja ptičjih virusa da skoči na ljudske ćelije blokirana aktivacijom gena BTN3A3. Jednom aktiviran, imuni odgovor je osigurao da virus ne može da dobije uporište, sprečavajući infekciju. Takođe su otkrili da gen nije varijanta – prisutan je kod svih i bio je u našem genskom fondu otprilike 40 miliona godina. Pažljiviji pregled pokazao je da kada se virusi identifikuju, gen se aktivira u plućima, nosu i grlu, gde je najverovatnije mesta za prenos.

Istraživači takođe primećuju da su tokom istorije virusi koji su skočili sa ptica ili svinja, izazivajući epidemije ili pandemije, pokazali otpor prema aktivaciji gena BTN3A3. Oni takođe primećuju da se varijante ptičjeg gripa stalno razvijaju, što znači da bi neke varijante koje su danas blokirane da pređu na ljude mogle da evoluiraju da postanu otporne, omogućavajući takve skokove u budućnosti. Istraživački tim je pokazao da je to slučaj sa virusom zvanim H7N9 koji je razvio otpornost tokom godina od 2011. do 2013. Do sada je soj zarazio 1.570 ljudi i ubio 616.

Istraživački tim sugeriše da bi njihovi nalazi mogli da pojednostave budući rad uključen u procenu rizika od novih sojeva ptičjeg gripa – nakon prvog otkrića, može se testirati da bi se videlo da li ima ili ne otpornost na zaštitu koju obezbeđuje gen BTN3A3.