Blokiranje proteina poznatog kao CDK7 moglo bi sprečiti oštećenje srca povezano sa najčešće korišćenim lekovima za hemoterapiju raka, prema studiji koju su vodili naučnici sa Vašingtonskog državnog univerziteta. Važno je da su istraživači takođe otkrili da inhibicija CDK7 može pomoći da se poboljša sposobnost leka za ubijanje raka.
Zasnovano na životinjskom modelu, nalazi studije bi mogli da pruže osnovu za buduće strategije lečenja za smanjenje toksičnosti srca povezane sa hemoterapijom i povećanje efikasnosti lečenja. Ovo bi na kraju moglo pomoći da se produži životni vek ljudi sa rakom. Oštećenje srca povezano sa hemoterapijom može se pojaviti decenijama nakon lečenja i može dovesti do srčanog udara, srčane insuficijencije, kardiomiopatije i drugih vrsta srčanih oboljenja.
Objavljena u časopisu Cardiovascular Research, VSU studija se fokusirala na doksorubicin, lek za hemoterapiju koji se koristi za lečenje raka dojke, limfoma, leukemije i drugih karcinoma. Sposobni da ubiju širok spektar ćelija raka, doksorubicin i drugi slični lekovi za hemoterapiju su poznati kao toksični za srce. Uprkos ovoj toksičnosti, lek se još uvek koristi.
„Doksorubicin ostaje glavni tretman za određene tipove raka za koje ciljane terapije ili drugi bolji tretmani nisu dostupni“, rekao je viši autor studije Zhaokang Cheng, vanredni profesor na VSU College of Pharmaci and Pharmaceutical Sciences.
Čeng je radio na otkrivanju osnovnih mehanizama toksičnosti srca izazvane doksorubicinom kako bi upotreba doksorubicina bila bezbednija za pacijente koji se oslanjaju na lek. Ova nova studija se zasniva na nalazima ranijih istraživanja koja su pokazala da doksorubicin aktivira protein poznat kao CDK2. Taj protein zatim aktivira drugi poznat kao FOKSO1, koji uzrokuje umiranje srčanih ćelija. Čengov tim je sarađivao sa istraživačem biologije raka VSU Boiangom (Džejsonom) Vuom kako bi bliže pogledao CDK7, protein koji pomaže rast gorivnih ćelija i pokazalo se da igra ulogu u razvoju raka.
Istraživači su otkrili da je CDK7 aktivirao CDK2, koji je pokrenuo lanac molekularnih signala koji su na kraju doveli do smrti srčanih ćelija. Takođe su pokazali da su miševi kojima je nedostajao gen CDK7 zaštićeni od toksičnosti srca izazvane doksorubicinom.
Zatim su koristili lek CDK7 inhibitor poznat kao THZ1 da blokiraju aktivnost proteina i ispitaju uticaj na zdravlje srca i rast raka. Sličan inhibitor se trenutno testira kao lek protiv raka u kliničkim ispitivanjima, ali njegov efekat na srce još uvek nije jasan.
„Mi smo prvi koji su proučavali efekat THZ1 na srce i rast tumora u istom modelu“, rekao je prvi autor studije Jingrui Chen, naučni saradnik VSU. „A ono što smo otkrili je da ovaj lek inhibitor CDK7 može povećati funkciju srca i istovremeno inhibirati rast tumora.“
Iako je potrebno više istraživanja, istraživači su rekli da njihovi nalazi sugerišu da bi kombinovanje doksorubicina i THZ1 moglo pomoći u sprečavanju oštećenja srca i povećati efikasnost lečenja hemoterapijom.
Sledeći korak istraživača je da testiraju efekat THZ1 na oštećenje srca i rast raka kod mlađih miševa i da ih prate duže. Ovo bi više oponašalo dugoročnu toksičnost srca izazvanu doksorubicinom koja se vidi kod preživelih od raka u detinjstvu. Takođe planiraju da pogledaju druge proteine koji bi na neki način mogli biti uključeni u signalni put koji leži u osnovi oštećenja srca povezanih sa doksorubicinom.
