Perkutana koronarna intervencija (PCI) vođena optičkom koherentnom tomografijom (OCT) dovodi do veće minimalne površine stenta, ali ne smanjuje dvogodišnju stopu otkazivanja ciljnih krvnih sudova u poređenju sa PCI vođenom angiografijom, prema najnovijem istraživanju predstavljenom u Hot Linija sednica 27. avgusta na Kongresu ESC 2023. Tromboza stenta je značajno smanjena uz OCT vođenu PCI.
Prethodne randomizovane studije su pokazale poboljšane kliničke ishode sa PCI vođenim intravaskularnim imidžingom u poređenju sa samo uputstvom za angiografiju, uključujući i kompleksne pacijente. Ovi nalazi su doveli do preporuke klase IIa u Smernicama ESC. Ispitivanje ILUMIEN IV je istraživalo da li je PCI vođena OCT superiornija od PCI vođene angiografijom za minimalnu površinu stenta i neuspeh ciljnog suda kod složenih pacijenata i lezija.
Ispitivanje je uključilo pacijente sa dijabetesom lečenim lekovima i/ili složenim lezijama (definisanim kao infarkt miokarda bez elevacije ST segmenta [NSTEMI], kasni infarkt miokarda sa elevacijom ST segmenta [STEMI; >24 sata], dužina stenta ≥28 mm, teška kalcifikacija, bifurkacija dva stenta, restenoza u stentu ili hronična totalna okluzija) na 80 lokacija u 18 zemalja.
Istraživači su odlučili da uključe samo složene pacijente i složene lezije, jer se smatralo da će ovi pacijenti imati najviše koristi od OCT smernica. Pacijenti su randomizirani u odnosu 1:1 na PCI vođen OCT ili PCI vođen angiografijom. Slepi OCT je urađen nakon PCI u angiografskoj grupi da bi se omogućila procena prve ko-primarne krajnje tačke i drugih razlika između dve grupe lečenja. Pacijenti i istraživačko osoblje nakon procedure bili su zaslepljeni za zadatak lečenja.
Ko-primarne krajnje tačke bile su (1) minimalna površina stenta nakon PCI (nezavisni prediktor budućih neželjenih događaja nakon implantacije stenta koji eluira lek, procenjen OCT-om i (2) dvogodišnja stopa otkazivanja ciljnog suda, definisana kao kombinacija srčane smrti, infarkta miokarda ciljnog suda ili revaskularizacije ciljnog suda izazvane ishemijom.Takođe je procenjena bezbednost.
Ispitivanje je obuhvatilo 2.487 pacijenata, od kojih je 1.233 primilo PCI vođenu OCT, a 1.254 je primilo PCI vođenu angiografijom. Prosečna starost učesnika bila je 65,6 godina, a 22,6% su bile žene. Za efikasnost, minimalna postignuta površina stenta bila je veća u grupi vođenoj OCT nego u grupi vođenoj angiografijom (5,72 ± 2,04 naspram 5,36 ± 1,87 mm2; razlika 0,36 mm2, 95% interval pouzdanosti [CI] 0,21 do 0. <0,001). Otkazivanje ciljnog krvnog suda u roku od dve godine dogodilo se kod 88 pacijenata vođenih OCT i 99 pacijenata vođenih angiografijom (Kaplan-Meier je procenio stope 7,4% naspram 8,2% respektivno; odnos opasnosti [HR] 0,90; 95% CI 0,67 do 1,19; p=0,45 ).
Što se tiče bezbednosti, bilo je manje angiografskih komplikacija sa strategijom OCT vođenja. Pored veće minimalne površine stenta, OCT vođenje je dovelo do manjeg broja slučajeva velike disekcije, malapozicije, protruzije tkiva i nelečene bolesti referentnog segmenta. Tromboza stenta u roku od dve godine javila se kod šest (0,5%) pacijenata pod kontrolom OCT-a i kod 17 (1,4%) pacijenata pod kontrolom angiografije (HR, 0,36; 95% CI, 0,14 do 0,91). Broj srčanih smrti i infarkta miokarda bio je manji u OCT kraku, iako ove razlike nisu bile statistički značajne.
Autor studije dr Ziad Ali iz bolnice St. Francis, Roslin, SAD, rekao je: „PCI vođen OCT doveo je do veće minimalne površine stenta, poboljšao bezbednost PCI procedure i rezultirao skoro dve trećine smanjenja tromboze stenta tokom dvogodišnje praćenje.Međutim, u ovom ispitivanju OCT smernice nisu smanjile dvogodišnju stopu otkazivanja ciljnih krvnih sudova u poređenju sa PCI vođenom angiografijom zbog niske i skoro identične stope revaskularizacije ciljnih krvnih sudova u OCT vođenoj i PCI ruke vođene angiografijom.“
