Dok čovečanstvo proširuje svoje horizonte u svemiru, postavlja se pitanje reprodukcije van Zemljine orbite. U revolucionarnom eksperimentu, embrioni sisara, miševa, prvi put su kultivisani u svemiru, unutar Međunarodne svemirske stanice. Istraživanje je otkrilo da embrioni mogu preživeti u mikrogravitacionom okruženju svemira, podstičući pitanje mogućnosti trudnoće tokom budućih svemirskih putovanja. Ovo otkriće otvara vrata za dublje istraživanje efekata svemirske sredine na reprodukciju sisara i postavlja temelje za razumevanje izazova i mogućnosti reprodukcije ljudi u svemiru.
Embrioni sisara i svemirski izazovi:
Tim istraživača predvođen molekularnim biologom Teruhikom Vakajamom sa Univerziteta Jamanaši u Japanu sproveo je eksperiment kako bi istražio kako embrioni sisara reaguju na uslove mikrogravitacije u svemiru. Ovaj pionirski korak u istraživanju omogućio je analizu rane faze embrionskog razvoja.
Prethodna istraživanja sugerišu da mikrogravitacija može imati štetan uticaj na razvoj embriona. Međutim, ovaj put istraživači nisu fokusirali na oplodnju i implantaciju embriona, već na njihov raniji razvoj. Počeli su tako što su oplodili embrione miševa i razvili ih do dvoćelijske faze. Nakon toga, embrione su zamrznuli i poslali astronautima na Međunarodnu svemirsku stanicu (ISS) kako bi ih dalje uzgajali u specijalnoj opremi prilagođenoj svemirskom okruženju.
Tokom četiri dana, astronauti su brinuli o embrionima u mikrogravitaciji, koristeći paraformaldehid kako bi sačuvali stanice embriona za analizu nakon povratka na Zemlju.
Rezultati eksperimenta:
U istraživanju je korišćeno više grupa embriona kao kontrolne grupe. Jedna grupa embriona razvijala se u standardnom gravitacionom okruženju na Zemlji. Druga kontrolna grupa je uzgajana na ISS-u, ali u simuliranim uslovima Zemljine gravitacije. Treća grupa je bila eksperimentalna grupa izložena pravoj mikrogravitaciji svemira.
Stopa preživljavanja embriona u svemiru bila je niža u poređenju s embrionima koji su razvijani na Zemlji. Međutim, preživeli embrioni razvijali su se normalno i pokazivali znakove zdravog razvoja. Ovo otkriće ukazuje na to da embrioni sisara mogu preživeti u mikrogravitaciji, otvarajući mogućnost budućih trudnoća tokom dugih svemirskih putovanja, kao što su ona na Mars.
Iako je stopa preživljavanja niža, istraživači su zaključili da je reprodukcija sisara u svemiru moguća, iako sa određenim izazovima. Ovaj eksperiment je postavio temelje za buduća istraživanja i analizu efekata svemirske sredine na reprodukciju sisara. Važno je napomenuti da istraživanje nije obuhvatilo efekte radijacije i faze razvoja embriona nakon blastociste.
Ostaju mnoga pitanja i izazovi pred istraživačima, ali ovaj korak otvara nova vrata za razumevanje reprodukcije ljudi u svemiru i postavlja osnovu za buduće istraživanje koje će se baviti ovom intrigantnom temom.
