Citati poput „Današnja naučna fantastika je sutrašnja naučna činjenica“, često pripisivani Isaku Asimovu, osvetljavaju složen odnos između nauke i naučne fantastike, ukazujući na obostran uticaj koji ovi domeni imaju jedan na drugi. Dok se naučna fantastika neprekidno razvija kako bi pratila nova otkrića i teorije, sama nauka crpi inspiraciju iz dela vizionarskih autora i popularne kulture.
Nedavna studija Samjuela Boasijea, istraživača u Centru National de la Recherche Scientifique (CNRS) i direktora istraživanja u Laboratoire d’astrophysique de Marseille (LAM), objavljena na arKsiv serveru za preprint, istražuje ovaj složen odnos. U vreme kada dezinformacije i lažne tvrdnje o nauci preplavljuju javni diskurs, Boasijeva studija naglašava važnost razumevanja međusobne veze između nauke, umetnosti i naučne fantastike. On smatra da ovaj odnos omogućava naučnoj zajednici da se angažuje sa javnošću na pristupačan i povezan način.
Boasijeva studija otkriva da naučna fantastika često služi kao inspiracija za naučne istraživače, a primeri uključuju prikaze egzoplaneta i svemirskih putovanja u popularnim medijima. Autor također navodi kako naučna fantastika može biti korisna u obrazovne svrhe, kao što su prikazi naučnih koncepata u knjigama, filmovima i video igricama, kao što su „Interstellar“, „Ekspansija“ i „Mass Effect“. Ovi radovi ne samo da prikazuju naučne ideje, već mogu i inspirisati buduće naučnike.
Boasije takođe ističe kako su neki od najpoznatijih pisaca naučne fantastike, poput Isaka Asimova i Artura C. Klarka, koristili svoj rad da istraže spekulativne ideje zasnovane na nauci, dok su njihova dela često služila kao inspiracija za stvarne naučne projekte i teorije. Na primer, Klarkov koncept svemirskog lifta u romanu „Ostrva na nebu“ i ideje o paleokontaktu u „2001: Odiseji u svemiru“ imali su dubok uticaj na razvoj naučne misli.
Pored prepoznavanja kako naučna fantastika inspirira naučnike, Boasije istražuje i kako se može koristiti za obrazovanje i angažovanje javnosti. On naglašava značaj korišćenja naučne fantastike kao sredstva za predstavljanje naučnih ideja na način koji je pristupačan i zanimljiv široj publici, posebno u eri kada su dezinformacije i marginalne teorije sve prisutnije.
Ova studija naglašava kako naučna fantastika može služiti kao most između kompleksnih naučnih koncepata i šire publike, pomažući u obrazovanju i borbi protiv dezinformacija, čineći nauku relevantnijom i pristupačnijom svima.
