Istraživanje je otkrilo obrasce u mozgu koji odražavaju efikasnost terapije duboke moždane stimulacije za opsesivno-kompulsivni poremećaj (eng. OCD), što može unaprediti individualizovan pristup lečenju ovog stanja. Tim predvođen istraživačima sa Medicinskog koledža Bejlor iz Teksasa koristio je skeniranje mozga 12 pacijenata sa OCD koji su reagovali na duboku moždanu stimulaciju (DBS). DBS je terapija koja kontroliše aktivnost preciznih delova nervnog tkiva putem implantirane elektrode, a primenjuje se kada drugi tretmani ne daju rezultate.
Nedavni progresi u hirurškoj neuromodulaciji omogućili su istraživačima da prate moždanu aktivnost pacijenata sa OCD tokom njihove svakodnevice, što je omogućilo identifikaciju ključnih neuronskih potpisa kao mogućih prediktora kliničkog stanja. DBS se sve više koristi za lečenje neuronskih poremećaja, uključujući OCD, sa oko 2/3 pacijenata koji pokazuju poboljšanja nakon tretmana. Međutim, praćenje napretka lečenja i određivanje optimalnog nivoa stimulacije predstavljaju izazov.
Istraživači su otkrili specifičan, regularan 24-časovni cirkadijalni ritam u neuralnoj aktivnosti ventralnog strijatuma na frekvenciji od 9Hz koji je poremećen primenom DBS tretmana. Smatra se da ovaj poremećaj može ukazivati na promene u ritualima pacijenata i neurološkim odgovorima na događaje tokom dana. Psihijatar Vejn Gudman sa Medicinskog koledža Bejlor ističe da gubitak predvidljive neuronske aktivnosti može rezultirati manjim ponavljajućim i kompulsivnim ponašanjima kod pacijenata.
Mapiranje neuronskih obrazaca i praćenje reakcija na DBS mogu pomoći u identifikaciji pacijenata koji dobro reaguju na tretman, optimalnoj dozi i potencijalnoj potrebi za drugačijim pristupom. Sa oko 2,3% odrasle populacije u SAD-u koja će iskusiti OCD u nekom trenutku, pronalaženje unapređenja u lečenju može značiti poboljšanje za milione ljudi.
Biomedicinski inženjer Nikol Provenza sa Bejlor koledža medicine ističe da identifikacija sličnih potpisa neuronske aktivnosti može biti od ključnog značaja za druge neuropsihijatrijske poremećaje kao biomarkeri za dijagnozu, predviđanje i praćenje stanja. Istraživanje je objavljeno u Nature Medicine.
