Iako usamljenost često povezujemo sa ljudima, novija istraživanja pokazuju da i mnoge životinje u prirodi vode usamljenički život. Primeri takvih vrsta uključuju crne medvede (Ursus americanus), leoparde (Panthera pardus), pa čak i neke vrste rovki. Međutim, novo istraživanje otkriva da je život ovih usamljenih sisara složeniji nego što se ranije mislilo.
Usamljeni život se definiše kao način društvene organizacije u kojem i mužjaci i ženke provode većinu vremena sami, sastajući se uglavnom radi udvaranja i parenja. Istraživači Karsten Šradin i njegov doktorand ispitali su evoluciju usamljenog života među sisarima, na osnovu paleontoloških dokaza i komparativnih studija, i došli do zanimljivih zaključaka.
Njihovo istraživanje sugeriše da su preci ovih sisara verovatno živeli u parovima, a ne sami, što ukazuje da je usamljeni život evoluirao kao specifična adaptacija. Ovi nalazi su od ključne važnosti za očuvanje ugroženih usamljenih sisara, jer bolje razumevanje njihovog ponašanja i adaptivnih vrednosti može pomoći u efikasnijim naporima za njihovo očuvanje.
Jedna od vrsta koju istraživači proučavaju je pacov Karoo (Otomis unisulcatus), mali glodar koji živi u polusušnim regionima Južne Afrike. Iako se prethodno smatralo da pacovi Karoo žive potpuno usamljeno, nova istraživanja pokazuju da njihova društvena struktura uključuje bliske rodbinske veze.
U studiji, istraživači su opremili 125 pacova mini-GPS snimačima podataka, kako bi pratili njihove pokrete i interakcije. Rezultati su pokazali da iako pacovi Karoo uglavnom žive sami, mogu formirati male grupe srodnika, koje se često sastoje od majke i njenog potomstva ili braće i sestara. Dnevni kućni rasponi srodnika često se preklapaju više nego kod nesrodnika, što sugeriše prisutnost bliskih veza i saradnje među njima.
Ova studija dodaje novu dimenziju u razumevanju usamljenog života kod sisara, pokazujući da on može biti mnogo složeniji nego što se ranije mislilo. Dalja istraživanja će ispitati da li pacovi Karoo koji dele teritoriju takođe dele resurse hrane, što bi moglo biti indikator ranih oblika saradnje među ovim životinjama.
Razumevanje ovih ponašanja može pružiti važne uvide u evoluciju društvenih sistema sisara i pomoći u očuvanju ugroženih usamljenih vrsta.
