Novi uvidi u hronični bol u crevima daju nadu za poboljšane tretmane za sindrom iritabilnog creva i lečenje anksioznosti.
Istraživački tim na čelu sa profesorom Univerziteta Flinders Stjuartom Brierlijem, sa sedištem u Institutu za zdravstvena i medicinska istraživanja SA, sa profesorom Dejvidom Džulijusom, dobitnikom Nobelove nagrade, profesorom Holi Ingraham i dr Džejmsom Bejrerom sa Univerziteta Kalifornije u San Francisku, pokazao je dokaze o specifičnom put ćelija i nerava koji povezuju creva sa mozgom koji mogu biti odgovorni za hronični bol u crevima.
Hronični bol u crevima obično doživljava 11% svetske populacije koja trenutno živi sa sindromom iritabilnog creva (IBS) i povezanim psihološkim stanjima, uključujući anksioznost i depresiju.
Kako je opisano u novom članku u Nature, tim je koristio genetske i farmakološke alate u pretkliničkim modelima da manipuliše signalima između epitelnih ćelija creva i povezanih nervnih vlakana kako bi utvrdio kako ovaj put stimuliše hronični bol i anksioznost u crevima.
„Otkrili smo da mikrobiom creva proizvodi kratkolančane masne kiseline koje deluju na sluznicu creva i pokreću određeni tip ćelije da oslobađa neurotransmitere“, kaže profesor Brierli.
„Nervi koji se povezuju sa tim ćelijama postaju aktivni i direktno šalju signale bola u mozak preko osovine creva i mozga. Aktivacija ovih nerava takođe povećava indikatore anksioznosti.
„Ovaj mehanizam je hronično preaktivan kod žena, što bi moglo objasniti zašto su dve trećine onih koji imaju IBS žene i zašto pacijenti sa IBS prijavljuju simptome hroničnog bola u crevima i anksioznosti.“
Istraživanje sugeriše da se IBS, anksioznost i depresija mogu pokrenuti signalizacijom unutar crevnog trakta, a ljudi sa preaktivnom komunikacijom između creva i mozga su podložniji bolovima.
Profesor Brierlei kaže da dodatni stres može pogoršati simptome daljim aktiviranjem ovih mehanizama u crevima.
„Postoji niz načina na koje se vaša osetljivost na bol može promeniti svakodnevno.
„Stres, infekcije, promene u ishrani i poremećaji u mikrobiomu uzrokovani lekovima, kao što su antibiotici, mogu pokvariti način na koji vaša creva signaliziraju vašem mozgu.
Istraživači nastoje da se pozabave trenutnim nedostatkom tretmana za hronični bol u crevima i anksioznost i sada kada su otkriveni mehanizmi uključeni u pokretanje ovih stanja, mogu se razviti specifične intervencije kako bi se blokirala komunikacija između odgovornih ćelija i nerava.
„Teoretski bismo trebali biti u mogućnosti da pronađemo način da zaustavimo bol u crevima na izvoru i istovremeno smanjimo osećaj anksioznosti.
„Ove buduće intervencije će verovatno uključiti tretmane lekova, tretmane mikrobioma i tretmane zasnovane na ishrani.“
