Istraživači su objavili sveobuhvatno zvučno istraživanje plavog kita na Antarktiku: ono pokriva skoro 3.900 sati zvuka, prikupljenih tokom 15 godina, i fokusira se na tri različita tipa poziva ova fascinantna stvorenja.
Iako je plavi kit najveća životinja na planeti – naraste do 30 metara (98 stopa) u dužinu – on je takođe ugrožena vrsta koja živi u udaljenom staništu, a praćenje ovih kitova širom okeana nije lako .
Tu dolaze pasivni akustični uređaji koji se nazivaju sonobuje. Ovo su specijalne bove koje mogu da otkriju sonar, što znači da kada su bačene u okean, mogu da prime zov antarktičkih plavih kitova ( Balaenoptera musculus intermedia ), da otkriju njihov položaj, i locirati ih za dalje proučavanje.
„Ova analiza predstavlja najsavremeniju cirkumpolarnu informaciju o distribuciji ovih retko viđenih i neuhvatljivih životinja, koje su lovljene do ivice izumiranja tokom industrijskog lova na kitove“, kaže akustičar morskih sisara Brajan Miler iz Australijskog antarktičkog programa.
„Možemo pouzdano da slušamo [ove kitove], doplovimo do njih i vizuelno ih vidimo, zatim ih fotografišemo i pratimo, pa čak i da uzmemo male biopsije njihove kože i sala za dalje proučavanje.
Tim je zabeležio tri različita glasna i niskofrekventna poziva, a dva su upućivali samo plavi kitovi u ovom delu okeana: Z-poziv koji su uputili samo mužjaci i poziv jedinice-A koji je poseban deo Z-poziv.
Treći poziv je ‘društveni’ poziv poznat kao D-poziv, koji upućuju sve populacije plavih kitova, i mužjaci i ženke kitova na hranilištima. Proučavanje obrazaca ovih poziva pomaže u praćenju populacije kitova tokom vremena.
„Jedinica-A je bila najrasprostranjeniji poziv otkriven na najvećem broju sonobujeva širom Antarktika i sub-Antarktika“, kaže Miler.
„Otkrili smo više D-poziva koji nisu pesme ranije tokom letnje sezone hranjenja, a pozive jedinica A i Z-pesme kasnije tokom leta i rane jeseni.“
Iako ne znamo tačno šta ovi pozivi znače, oni se mogu kombinovati sa drugim podacima – poput snimaka dronova i algoritama veštačke inteligencije – da bismo procenili kretanje plavih kitova i različite aspekte ponašanja životinje.
Kako se planeta prilagođava klimatskim promenama, istraživači se nadaju da se tehnike koje su razvili u ovoj novoj studiji mogu koristiti za praćenje mogućih uticaja na populacije plavih kitova – i na kril, njihov glavni izvor hrane.
Dalja istraživanja bi mogla da koriste vozila bez posade, opremljena hidrofonima (podvodni mikrofoni) i drugim instrumentima za snimanje poziva i brzine plivanja – potencijalno povezujući različite vrste poziva sa različitim obrascima hranjenja.
„Naša analiza i skupovi podataka će poslužiti kao osnova i odskočna daska za budući rad“, kaže Miler. „Pasivni akustički monitoring je spreman da igra ključnu ulogu u budućim istraživanjima koja će se baviti prazninama u znanju o antarktičkim plavim kitovima.
Istraživanje je objavljeno u Frontiers in Marine Science.
