Promene u prirodnom okruženju izazvane ljudskim aktivnostima mogu imati značajne i dugoročne posledice. Novo istraživanje je otkrilo da postoji veza između zagađenja vazduha i povećane učestalosti munja u olujama sa grmljavinom. Studija sprovedena na Univerzitetu Džejms Medison analizirala je podatke o preko 500.000 oluja sa grmljavinom u Vašingtonu, DC i Kanzas Sitiju tokom 12 godina. Rezultati su pokazali da veća koncentracija finih čestica u vazduhu, poznatih kao aerosoli, dovodi do povećanja broja udara groma.
Prethodna istraživanja su već posmatrala vezu između aerosola i munje, ali ova studija naglašava složenost ovog odnosa. Geograf Mejs Bentli objašnjava da zagađenje deluje kao jezgra za formiranje oblaka. Čestice zagađenja se unose u oblak kroz uzlazni tok, gde se električni naboji razdvajaju, što rezultira većom proizvodnjom munja.
Tim istraživača je pratio koncentraciju čestica PM2,5 i PM10 u okolini i uporedio ih sa aktivnošću grmljavine. Zaključeno je da koncentracija ovih čestica ima veći uticaj na broj munja nego njihova veličina. Međutim, postoji tačka u kojoj previše čestica može smanjiti aktivnost munja, verovatno zbog gubitka energije unutar oluje.
Studija je identifikovala i druge zanimljive nalaze, kao što je činjenica da su grmljavine najčešće bile zabeležene četvrtkom na oba posmatrana mesta. Takođe, primećeno je da je nivo zagađenja vazduha imao najveći uticaj na broj udara groma kada je atmosfera bila najviše nabijena energijom, pod uticajem faktora kao što su temperatura i vlažnost.
Ovo istraživanje pruža bolje razumevanje kako zagađenje vazduha može uticati na meteorološke obrasce. Dalja istraživanja planirana su u drugim delovima sveta kako bi se procenili globalni efekti zagađenja na oluje sa grmljavinom. Autorski tim ističe da će analizirati razlike između oluja iniciranih u urbanim sredinama i onih u ruralnim područjima kako bi se bolje razumeo uticaj zagađenja na vremenske prilike.
Studija objavljena u časopisu Atmospheric Research predstavlja važan korak ka sagledavanju kompleksnih međusobnih veza između ljudskih aktivnosti i prirodnih pojava.
