Ptice su pogođene masovnom upotrebom vatrometa u novogodišnjoj noći na udaljenosti do 10 km. Uz podatke sa meteoroloških radara i brojanja ptica, međunarodni tim istraživača otkrio je koliko ptica poleti odmah nakon početka vatrometa, na kojoj udaljenosti od vatrometa se to dešava i koje grupe vrsta uglavnom reaguju.
„Već smo znali da mnoge vodene ptice snažno reaguju, ali sada vidimo i efekat na druge ptice širom Holandije“, kaže ekolog Bart Hoekstra sa Univerziteta u Amsterdamu. U časopisu Granice u ekologiji i životnoj sredini, istraživači se stoga zalažu za velike zone bez vatrometa.
U novogodišnjoj noći, u proseku 1.000 puta više ptica je u vazduhu u blizini mesta na kome se priređuje vatromet nego drugih noći, sa maksimumom od 10.000 do 100.000 puta više od normalnog broja ptica. Efekti su najjači u prvih 5 km vatrometa, ali do 10 km još uvek u proseku leti najmanje deset puta više ptica nego inače.
„Ptice poleću kao rezultat akutne reakcije leta usled iznenadne buke i svetlosti. U zemlji kao što je Holandija, sa mnogo ptica koje zimuju, govorimo o milionima ptica koje su pogođene paljenjem vatrometa“, kaže Hoekstra.
Prošle godine, drugi istraživači na IBED-u otkrili su da su guske toliko pogođene vatrometom da provode u proseku 10% duže tražeći hranu nego inače tokom najmanje narednih 11 dana. Očigledno im je potrebno to vreme da nadoknade izgubljenu energiju ili da nadoknade nepoznato područje u kome su se našli pobegavši od vatrometa.
Hoekstrina studija je proučavala koje vrste se pojavljuju nakon vatrometa i kada se to dešava. Koristio je informacije sa meteoroloških radara Kraljevskog holandskog meteorološkog instituta i tokom vedre novogodišnje noći i tokom drugih normalnih noći. On je ovo kombinovao sa podacima o distribuciji iz Sovona — Holandskog centra za terensku ornitologiju — na osnovu brojanja ptica od strane stotina volontera.
„Već smo znali da mnoge vodene ptice snažno reaguju, ali i dalje je bilo nejasno kako ptice izvan ovih vodenih tijela reaguju na vatromet. Kroz brojanje, znamo tačno gdje se koje ptice nalaze, a pomoću radarskih slika možemo vidjeti gdje zapravo vode isključen zbog vatrometa.“ Koristeći podatke, Hoekstra je uspeo da izračuna koliko ptica poleti odmah nakon početka vatrometa, na kojoj udaljenosti od vatrometa se to dešava i koje grupe vrsta uglavnom reaguju.
Analiza jasno pokazuje da samo u oblastima proučavanja oko radara u Den Helderu i Hervijnenu, skoro 400.000 ptica poleti odmah na početku vatrometa tokom novogodišnje noći. Štaviše, čini se da veće ptice na otvorenim područjima, posebno, lete okolo satima nakon i na izuzetnim visinama.
Hoekstra kaže: „Veće ptice kao što su guske, patke i galebovi lete do visine od nekoliko stotina metara zbog velikog pražnjenja vatrometa i ostaju u vazduhu do sat vremena. Postoji rizik da će se završiti gore po lošem zimskom vremenu, ili da neće znati kuda lete zbog panike i nesreća.“
Pošto 62% svih ptica u Holandiji živi u radijusu od 2,5 km naseljenih područja, posledice vatrometa su visoke za sve ptice širom zemlje.
„Let zahteva mnogo energije, tako da bi u idealnom slučaju ptice trebalo što manje uznemiravati tokom hladnih zimskih meseci. Mere da se to obezbedi posebno su važne na otvorenim površinama kao što su travnjaci, gde mnoge veće ptice provode zimu. vatromet na ptice je manje izražen u blizini šuma i poluotvorenih staništa. Osim toga, tu žive i manje ptice poput sisa i zeba, za koje je manja verovatnoća da odlete od uznemiravanja.“
Autori se zalažu za zone bez vatrometa u oblastima gde žive velike ptice. Hoekstra kaže: „Ove tampon zone mogle bi da budu manje u oblastima gde svetlost i zvuk putuju manje daleko, kao što su u blizini šuma. Štaviše, vatromet bi trebalo uglavnom da se pali na centralnim lokacijama u naseljenim mestima, što je dalje moguće od ptica. bilo bi najbolje za ptice kada bismo krenuli ka svetlosnim predstavama bez zvuka, kao što su emisije dronova ili dekorativni vatromet bez veoma glasnih praska.“
