Magnetit, najmagnetniji mineral na Zemlji, sve se više nalazi u sredinama morskog dna koje su bogate gvožđem i imaju visok protok metana. Ali kako se formira u takvim okruženjima – bilo da se radi o mikrobima koji uspevaju u blizini metana ili procesima koji ne zahtevaju život – nije sasvim jasno.
Poznavanje izvora magnetnih signala morskog dna pomaže naučnicima da tumače magnetne zapise drevnog mora, koji mogu da sadrže tragove o tektonskoj aktivnosti, vremenu preokretanja Zemljinih polova i drugim promenama životne sredine kroz geološko vreme.
Godine 2014. Zhiiong Lin i njegove kolege su uzeli dva jezgra sedimenta iz oblasti severnog Južnog kineskog mora gde je uobičajeno curenje metana iz podvodnih formacija kao što su vulkani blata i dimnjaci gasa. Tim je posmatrao magnetna, mineraloška, geohemijska i genomska svojstva jezgara da bi odredio izvor formiranja magnetita u regionu.
Istraživači su primetili slojeve sa obiljem finozrnatih kristala magnetita, za koje kažu da su verovatno nastali u okruženju bogatom gvožđem jer su ovi slojevi takođe imali visok nivo gvožđa u celini. Sekvenciranje gena potvrdilo je prisustvo mikroba koji proizvode metan, kao što su Methanosarcina i Methanocella, takođe u ovim slojevima sedimenta.
Tim sumnja da ovi mikrobi mogu smanjiti gvožđe za energiju, što izaziva stvaranje magnetita. Nasuprot tome, slojevi sedimenta u jezgrima koji su bili bogatiji piritom, ali malo magnetita i gvožđa u celini sugerisali su prethodnu aktivnost mikroba koji oksidiraju metan.
Iz svojih nalaza, koji su sada objavljeni u Journal of Geophisical Research: Solid Earth, istraživači zaključuju da je magnetit pronađen na dnu Južnog kineskog mora verovatno nastao redukcijom gvožđa mikroorganizama, a ne abiotskim procesom.
