Nova studija pruža najprecizniju rekonstrukciju izgleda megalodona do sada. Međunarodni tim naučnika otkrio je da je megalodon bio duži i elegantniji nego što se ranije mislilo. Ova istraživanja mogu promeniti naše razumevanje evolucije morskih predatora.
Megalodon je jedan od najfascinantnijih misterija u fosilnom zapisu. Živeo je pre oko 23 miliona do 3.6 miliona godina, zauzimajući vrh prehrambene mreže pre nego što je izumro. Njegova veličina u poređenju sa modernim ajkulama ostaje nejasna, jer je većina njegovog skeleta bila od hrskavice.
Samo su njegovi zubi i kičmeni pršljenovi sačuvani kao fosili na morskom dnu, što ukazuje na ajkulu koja je mogla biti dugačka između 11 i preko 40 metara. Većina procena se kreće između 13 i 18 metara, koristeći belu ajkulu kao osnovu za model.
Naučnici su uporedili kičmu megalodona sa velikim katalogom od 145 živih i 20 izumrlih vrsta ajkula. Njihov cilj bio je da izračunaju dužinu delova tela koji nisu predstavljeni fosilizovanim kičmenim stubom, kao što su glava i rep.
Nova metoda je pokazala da bi glava i rep megalodona mogli činiti 16.6 i 32.6 procenata ukupne dužine tela. To znači da bi za belgijski primerak, glava merila 1.8 metara, a rep 3.6 metara, što bi ukupnu dužinu megalodona činilo 16.4 metara.
Iako belgijski kičmeni stub pruža naučnicima niz povezanih kostiju, nisu jedini pršljenovi megalodona koje su paleontolozi pronašli. Najveći pršljen u skupu meri 15.5 centimetara, dok su drugi pršljenovi pronađeni u blizini Danske znatno veći, do 23 centimetra.
Naučnici su izračunali da bi maksimalna dužina megalodona mogla biti 24.3 metra, što je najveća razumna procena zasnovana na nauci i trenutnom fosilnom zapisu. Ova dužina je uporediva sa dužinom dva školska autobusa, što je znatno veće od većine današnjih ajkula.
