Tim fizičara je otkrio da okruženje molekularnog oblaka u međuzvezdanom prostoru može podržati postojanje masnih kiselina, ključne komponente života na Zemlji.
Astronomi su napravili veliki napredak u poslednjih nekoliko godina u identifikaciji raznih organskih i prebiotičkih molekula u međuzvezdanim oblacima gasa. Ovi molekuli, bogati ugljenikom i kiseonikom, čine osnovne građevne blokove hemije koju koristi život. Na primer, astronomi su nedavno otkrili neke aminokiseline, koje su osnovne komponente svih proteina koje koristi život na Zemlji.
Kako astronomi nastavljaju da otkrivaju sve složenije organske molekule, prirodno je da se zapitamo šta bi još moglo biti tamo. Ali svemir je izuzetno teško okruženje za život, ne samo zbog svojih niskih temperatura, već i zbog intenzivne radijacije koja neprestano preplavljuje bilo koju oblast međuzvezdanog prostora.
Uprkos ovim izazovima, tim fizičara je sproveo niz kompjuterskih simulacija tipičnog međuzvezdanog okruženja i otkrio da se masne kiseline tamo mogu formirati i stabilizovati. Masne kiseline su lanci atoma ugljenika i vodonika koji čine gradivne blokove svake vrste masti koju konzumiramo i održavamo u našim telima.
Istraživači su otkrili da se ugljenik i vodonik mogu prirodno povezati, uprkos niskoj temperaturi i okruženju niskog pritiska međuzvezdanih gasnih oblaka. Ovi lanci zatim formiraju stabilne veze koje mogu trajati dugo vremena. Njihovo istraživanje je dostupno na arKsiv serveru za pre-štampanje.
Masne kiseline se takođe kombinuju sa aminokiselinama da bi formirale mnogo složenije proteinske strukture, tako da bi otkriće masnih kiselina u maglinama potvrdilo da su sastojci za život u izobilju širom kosmosa.
Da bi pronašli ove masne kiseline, astronomi su otkrili da možemo koristiti postojeće tehnike. Jedna takva tehnika se zove mikrotalasni rotacioni spektri. Masne kiseline se mogu rotirati na određene načine koji oslobađaju određene frekvencije mikrotalasnog zračenja koje možemo detektovati. Biće neophodna dalja zapažanja da bi se otkrilo da li ovi suštinski sastojci zaista postoje u dubinama svemira.
