Kombinovana terapija poboljšala je preživljavanje bez progresije kod pacijenata sa metastatskim karcinomom prostate otpornim na kastraciju sa izrazitim genetskim mutacijama u poređenju sa bilo kojom terapijom samostalno ili uzastopno, prema rezultatima višecentričnog kliničkog ispitivanja koje je vodila Northvestern Medicine objavljeno u časopisu Kliničko istraživanje raka.
„Dizajn ispitivanja nam je omogućio da procenimo efikasnost abiraterona/prednizona naspram olapariba u odnosu na kombinaciju ova dva tretmana kao tretman prve linije za muškarce sa mCRPC čiji su tumori imali specifične genetske promene“, rekla je Maha Hussain, MD, Genevieve E. Teuton profesor medicine na Odeljenju za hematologiju i onkologiju, koji je bio glavni autor i glavni istraživač studije.
„Rezultati jasno pokazuju da je kombinacija abiraterona/prednizona plus olapariba rezultirala većim stopama odgovora i dužim vremenom do progresije bolesti u poređenju sa bilo kojim sredstvom samostalno ili uzastopno.
Rak prostate otporan na metastatsku kastraciju (mCRPC) nastaje kada rak prostate koji se proširio na različite delove tela prestane da reaguje na hormonsko lečenje i širi se na druge delove tela. Približno 25% pacijenata sa mCRPC izražava jedinstvene genetske promene poznate kao mutacije homologne rekombinacije-popravke (HRRms), naime u genima BRCA1/2 i ATM, što naglašava potrebu za ciljanijim terapijama za ovu podgrupu pacijenata.
Olaparib, PARP inhibitor koji inhibira enzim poli ADP riboze polimeraze, koji je uključen u popravku DNK, odobrila je FDA 2020. godine za lečenje mCRPC kod pacijenata sa HRRms kod kojih je došlo do progresije raka nakon prethodne hormonske terapije.
„PARP1 je ko-aktivator i u razvoju raka prostate i u prenosu signala androgena. Abirateron (inhibitor CIP17) smanjuje proizvodnju androgena, čime se smanjuje AR posredovana signalizacija. AR i PARP1 signalizacija kooperativno deluju, i stoga, inhibicija oba puta može se pokazati boljom od sam“, rekao je Husein, koji je i zamenik direktora Sveobuhvatnog centra za rak Roberta H. Lurija Univerziteta Northvestern.
U trenutnom kliničkom ispitivanju, Hussainov tim i njeni saradnici su procenili efikasnost abiraterona/prednizona u odnosu na PARP-inhibitor, olaparib, u odnosu na kombinaciju dva tretmana kao terapije prve linije kod pacijenata sa mCRPC i HRRms.
Ukupno 61 pacijent sa mCRPC i HRRms je nasumično raspoređen da prima jedan od sledećih tretmana: abirateron acetat plus prednizon (1.000 miligrama dnevno plus pet miligrama prednizona dva puta dnevno), olaparib (300 miligrama dva puta dnevno) ili abirateron i prednizon plus olaparib (1.000 miligrama abiraterona dnevno, pet miligrama prednizona dva puta dnevno i 300 miligrama olapariba dva puta dnevno).
Svi pacijenti su nastavili sa lečenjem dok njihov rak nije napredovao; pacijenti u bilo kom delu studije sa jednim lekom mogli bi da pređu na drugi ako njihov rak napreduje.
Sve u svemu, pacijenti koji su primali kombinaciju abiraterona i prednizona plus olapariba pokazali su poboljšano preživljavanje bez progresije bolesti u poređenju sa pacijentima koji su primali bilo koju terapiju, samu ili uzastopno.
„Naši podaci su pokazali da je kombinovana terapija dovela do više od dvostrukog povećanja srednjeg vremena do progresije bolesti u poređenju sa pojedinačnim agensima ili sekvencijalno nakon progresije“, rekao je Hussain.
„Potrebno je više istraživanja da bi se bolje razumelo zašto ćelije raka prostate postaju otporne na trenutne lekove kako bi istraživači mogli da razviju efikasnije tretmane, uključujući kombinovane terapije, koje proizvode bolji odgovor i kontrolu bolesti, i da bolje razumeju kako ove terapije mogu imati potencijal ulogu u ranijim uslovima bolesti.“
