Duke Health analiza raka dojke u Severnoj Karolini pokazala je da su gradski okrugi u državi imali veće ukupne incidence bolesti od ruralnih okruga, posebno u ranim fazama nakon dijagnoze.
Nalazi, koji se pojavljuju u časopisu Scientific Reports, služe kao nacionalni šablon za procenu uticaja lošeg kvaliteta životne sredine na različite stadijume raka dojke, koji je obeležen veoma različitim poreklom i mehanizmima širenja. Severna Karolina služi kao dobar model; ima raznoliku populaciju od 10 miliona raspoređenih u 100 ruralnih i urbanih okruga sa različitim ekološkim uslovima.
„Pojedinačni zagađivači životne sredine su dugo bili povezani sa rakom dojke, ali imamo ograničeno razumevanje kako višestruko izlaganje istovremeno utiče na ovu bolest“, rekao je stariji autor dr Gajatri Devi, profesor na Dukeovim odeljenjima za hirurgiju i patologiju i direktor programa iz Duke konzorcijuma za inflamatorni rak dojke na Institutu za rak.
„Naša studija je istraživala učestalost raka dojke u kontekstu Indeksa kvaliteta životne sredine (EKI) – procene vazduha, vode, zemljišta, izgrađenog okruženja, kao i sociodemografskog okruženja od okruga do okruga“, rekao je Devi. „Ova vrsta analize podataka omogućava sagledavanje širih faktora životne sredine i zdravstvenih ishoda na visokom nivou“, nastavio je Devi.
Devi i kolege—uključujući vodeću autorku Larisu M. Gearhart-Serna, koja je rukovodila istraživanjem kao doktorat. kandidat na Duke-u – analizirao je podatke EKI zajedno sa stopama incidencije raka dojke iz Centralnog registra raka Severne Karoline. Tim je dalje procenio različite stadijume raka dojke – in situ i lokalizovane (rani stadijumi), regionalne i udaljene (kasnije stadijume) – stratifikovane po ruralno-urbanom statusu.
„U ranijoj studiji, procenili smo kako uslovi životne sredine utiču na rizik da pacijent sa rakom dojke ima kasniju invazivnu bolest u poređenju sa neinvazivnim karcinomom in situ“, rekla je Gearhart-Serna. „Ovo je nastavak tog rada na utvrđivanju da li su kvalitet životne sredine i urbana sredina povezani sa razvojem naprednijih tumora u zajednici, i ako jeste, u kojim fazama.
U okruzima sa lošim ukupnim kvalitetom životne sredine u poređenju sa onima sa dobrim kvalitetom životne sredine, ukupna incidencija raka dojke bila je veća za 10,82 slučaja na 100.000 osoba. Ova povezanost je bila najizraženija kod lokalizovanog raka dojke.
Istraživači su takođe otkrili da su efekti izloženosti životne sredine na nivou zajednice – posebno u onim okruzima sa lošim kvalitetom zemljišta, posebno u urbanom okruženju – povezani sa višim stopama ukupne incidencije raka dojke. Zemljišni EKI uključuje izloženost iz izvora kao što su pesticidi i toksična ispuštanja iz industrijskih, poljoprivrednih i životinjskih objekata.
Stope incidencije raka dojke takođe su bile veće za kasniju bolest i ukupni rak dojke među okruzima sa većom populacijom crnaca. Ovo je relevantno jer je globalna incidencija agresivnih karcinoma dojke veća kod crnih žena.
Analiza je otkrila da su veće stope skrininga mamografijom povezane sa nižim regionalnim stopama incidencije raka dojke, što je relevantno jer se smatra da poboljšani skrining smanjuje dijagnozu bolesti u kasnijoj fazi.
„Naše analize ukazuju na značajne veze između kvaliteta životne sredine i učestalosti raka dojke, koje se razlikuju po stadijumu raka dojke i urbanosti, identifikujući kritičnu potrebu za procenom kumulativne izloženosti životnoj sredini u kontekstu stadijuma raka“, rekla je Gearhart-Serna. „Ovo ima potencijal da razvije mere za smanjenje učestalosti bolesti u ugroženim zajednicama.“
