Nedavna studija je otkrila da su crevni mikrobi povezani sa manjkom riboflavina i biotina, vitaminima B koji mogu pomoći pacijentima sa Parkinsonovom bolešću. Analiza crevne mikrobiote može identifikovati osobe sa nedostatkom ovih vitamina.
Istraživači su već neko vreme sumnjali da veza između našeg creva i mozga igra ulogu u razvoju Parkinsonove bolesti. Nedavna studija je identifikovala crevne mikrobe koji su verovatno uključeni i povezala ih sa smanjenjem riboflavina (vitamin B2) i biotina (vitamin B7). Ovo ukazuje na neočekivano jednostavno lečenje koje može pomoći: B vitamini.
„Suplementacija riboflavinom i/ili biotinom može biti korisna za određeni deo pacijenata sa Parkinsonovom bolešću, kod kojih disbioza creva igra ključnu ulogu,“ napisao je Hiroši Nišivaki, istraživač sa Univerziteta Nagoya, u svom radu objavljenom u maju 2024. godine. Neurodegenerativna bolest pogađa skoro 10 miliona ljudi širom sveta, koji se mogu nadati terapijama koje usporavaju i ublažavaju simptome.
Simptomi obično počinju sa zatvorom i problemima sa spavanjem, čak do 20 godina pre nego što pređu u demenciju i oslabljenu kontrolu mišića. Prethodna istraživanja su pokazala da ljudi sa Parkinsonovom bolešću takođe doživljavaju promene u svom mikrobiomu dugo pre nego što se pojave drugi znaci.
Analizirajući uzorke fecesa od 94 pacijenta sa Parkinsonovom bolešću i 73 relativno zdrava kontrolna subjekta u Japanu, Nišivaki i tim su uporedili svoje rezultate sa podacima iz Kine, Tajvana, Nemačke i SAD-a. Iako su različite grupe bakterija bile uključene u različitim zemljama, sve su uticale na puteve koji sintetizuju B vitamine u telu.
Istraživači su otkrili da su promene u zajednicama crevnih bakterija bile povezane sa smanjenjem riboflavina i biotina kod osoba sa Parkinsonovom bolešću. Nišivaki i saradnici su zatim pokazali da je nedostatak B vitamina povezan sa smanjenjem kratkolančanih masnih kiselina (SCFAs) i poliamina: molekuli koji pomažu u stvaranju zdravog sloja sluzi u crevima.
„Nedostaci u polaminima i SCFAs mogli bi dovesti do stanjivanja sloja crevne sluzi, povećavajući crevnu propustljivost, što je primećeno kod Parkinsonove bolesti,“ objašnjava Nišivaki. Sumnjaju da oslabljen sloj zaštite izlaže crevni nervni sistem većem broju toksina sa kojima se sada češće susrećemo, uključujući hemikalije za čišćenje, pesticide i herbicide.
Ovi toksini dovode do prekomerne proizvodnje α-sinuklein fibrila – molekula poznatih po nakupljanju u ćelijama koje proizvode dopamin u delu mozga zvanom substantia nigra, i povećavaju upalu nervnog sistema, što na kraju dovodi do ozbiljnijih motornih i demencijskih simptoma Parkinsonove bolesti. Studija iz 2003. godine je pokazala da visoke doze riboflavina mogu pomoći u oporavku nekih motornih funkcija kod pacijenata koji su takođe eliminisali crveno meso iz svoje ishrane.
Stoga je moguće da visoke doze vitamina B mogu sprečiti neka oštećenja, predlažu Nišivaki i tim. Sve ovo sugeriše da osiguranje zdravih crevnih mikrobioma kod pacijenata može biti zaštitno, kao i smanjenje toksičnih zagađivača u našem okruženju. Naravno, s obzirom na tako složen lanac događaja povezanih sa Parkinsonovom bolešću, nije verovatno da svi pacijenti doživljavaju iste uzroke, pa bi svaki pojedinac trebao
