Istraživači MUSC-a su identifikovali novi biomarker koji bi mogao da promeni način na koji se sepsa pristupa i leči. Sepsa, vodeći uzrok smrti u jedinicama intenzivne nege, je ekstremni odgovor tela na infekciju i može dovesti do oštećenja i otkaza organa.
U nedavnoj studiji u Frontiers in Immunologi, istraživači izvještavaju da se težina sepse može predvidjeti sadržajem membranskih struktura poznatih kao ekstracelularni vezikuli ili EV, koje ćelije izbacuju u krvotok. Na osnovu težine sepse, protokoli lečenja mogu se zatim prilagoditi pojedinačnim pacijentima i smanjiti stopu mortaliteta i zatajenja organa koji su povezani sa teškom sepsom.
„Kod sepse, glavni problem je disfunkcija organa“, rekao je dr Hongkuan Fan, vanredni profesor na Medicinskom koledžu, koji proučava vaskularnu disfunkciju u sepsi.
Akutna povreda bubrega (AKI) i sindrom akutnog respiratornog distresa (ARDS) su komplikacije teške sepse koje nastaju kada krvni sudovi propuštaju i glavni organi ne mogu da dobiju potrebnu količinu kiseonika i hranljivih materija. AKI obično dovodi do veoma naglog smanjenja funkcije bubrega, što otežava bubrezima da filtriraju otpadne proizvode iz krvi. ARDS obično uzrokuje respiratornu insuficijenciju kod kritično bolesnih pacijenata, kao što su oni na intenzivnoj nezi, što im otežava disanje.
MUSC tim je proučavao sadržaj EV-a jer ih u velikom broju proizvode bela krvna zrnca i trombociti tokom sepse. EV prenose proteine i RNK po celom telu koji mogu da modifikuju funkciju drugih ćelija koje ih preuzimaju. Kada ove modifikovane ćelije prodru kroz zidove krvnih sudova koji propuštaju, može doći do oštećenja organa. Kompleksne i zamršene funkcije tela rade na održavanju homeostaze, ili ravnoteže, i ova ravnoteža se lako može poremetiti manjim promenama poput infekcije.
„Normalni zidovi krvnih sudova mogu zaštititi tkiva; međutim, u bolesnom stanju kao što je sepsa, veći molekuli i ćelije mogu proći kroz ovaj zid krvnih sudova, što može izazvati upalu i pogoršati situaciju tokom sepse“, rekao je dr Pengfei Li. D., glavni autor i naučni saradnik u Odeljenju za patologiju i laboratorijsku medicinu.
Telo se oslanja na imune ćelije, veliku grupu ćelija koje ga brane od napadača, da bi očistilo infekciju. Međutim, težina sepse se ne može odrediti praćenjem samo imunih ćelija. Fan i Li veruju da bi sadržaj EV mogao bolje da grupiše pacijente, jer se EV oslobađaju iz svih vrsta ćelija, a ne samo iz imunih ćelija. Kao takvi, mogli bi da pruže više informacija o mogućem kvaru organa ili oštećenju koja se dešava u celom telu.
Uz statističku podršku Instituta za klinička i translaciona istraživanja Južne Karoline (SCTR), istraživači su analizirali sadržaj električnih vozila. Otkrili su da EV od septičkih pacijenata sadrže više nivoe određenih enzima i niže nivoe jednog specifičnog RNK molekula u poređenju sa kritično bolesnim neseptičnim pacijentima i zdravim pacijentima iz MUSC.
Pacijenti sa cirkulišućim EV-ima koji su izazvali povrede ćelija imali su veću verovatnoću da razviju ARDS, a EV-ovi koji su pokazali pad specifičnih nivoa RNK takođe su bili povezani sa povećanom smrtnošću od ARDS-a i AKI.
„Dok su neophodne dalje studije validacije i veće grupe septičkih pacijenata“, rekao je Li, „sadržaj EV bi mogao biti dinamički marker za sepsu.“
Mnoge prepreke moraju biti uklonjene pre nego što se ovi biomarkeri koriste u klinici, ali određeni faktori mogu ubrzati napredak. Za EV ta tehnologija već postoji. Jednostavan test krvi poznat kao tečna biopsija mogao bi da se koristi za prikupljanje i analizu EV i promena koje se javljaju u njihovom sadržaju kod pacijenata sa sepsom. Istraživački tim MUSC-a se nada da se proučavanjem proteina i RNK koji se nalaze u EV-ima može predvideti težina sepse, što će omogućiti da se lečenje prilagodi pojedinačnom pacijentu.
