Istraživači iz Mass General for Children (MGfC) i 13 drugih institucija identifikovali su soj Bacteroides vulgatus koji može zaštititi crevnu barijeru od prekida tolerancije do kojeg dolazi kada se gluten uvede u ishranu genetski rizične dece.
U saradnji sa istraživačima iz Ohaja, Italije i Španije, članovi Istraživačkog centra za mukoznu imunologiju i biologiju (MIBRC) pri MGfC-u objavili su studiju o dokazu koncepta 4. januara u Pedijatrijskom istraživanju.
Studija predstavlja najnovije nalaze iz desetogodišnje longitudinalne, prospektivne studije pod nazivom Genomska, ekološka, mikrobiomska i metabolomska studija celijakije (CDGEMM), koja sadrži obimne ekološke i genomske podatke i biološke uzorke od približno 600 novorođenčadi i dece u SAD, Italija i Španija.
CDGEMM istraživači su završili nekoliko dubokih genomskih analiza epigenetskog profilisanja nekoliko vrsta bakterija u tankom crevu novorođenčadi i dece sa rizikom od celijakije. Sada su dodali funkcionalne studije svom istraživačkom portfoliju kako bi testirali efekte glutena na mikrobiom creva.
Koristeći uzorke tkiva dece koja su genetski predisponirana da razviju celijakiju i zdrave kontrole, istraživači su koristili organoidni model ljudskog creva koji je razvio dr Stefania Senger u Programu crevnih organoida na MIBRC-u.
Istraživači su identifikovali pet mikrobnih sojeva za koje se činilo da imaju zaštitnu ulogu protiv razvoja celijakije, autoimunog stanja koje se javlja kod otprilike 1% populacije u SAD.
Kod genetski predisponiranih pojedinaca, jedenje proizvoda koji sadrže pšenicu, raž ili ječam može pokrenuti kaskadu događaja koji rezultira labavljenjem barijere između crevnih epitelnih ćelija i prolaska peptida glutena.
Ishod je zatupljivanje resica u tankom crevu, što može dovesti do nedostataka u ishrani i simptoma koji mogu uticati na različite sisteme tela.
Kada je gluten uveden u uzorke creva uzgojenih iz tkiva uzetog tokom endoskopije iz tankog creva, to je dovelo do crevne permeabilnosti, povećanja inflamatornih citokina i smrti ćelija.
Uvođenje B. Vulgatusa u zahvaćene organoide rezultiralo je poboljšanjem ova tri faktora kroz epigenetsko reprogramiranje inflamatornih puteva koji kontrolišu trgovinu antigenima.
„Iako je to samo mali uzorak od četiri organoida, naši nalazi su značajni u identifikaciji mehanizama koji prethode razvoju autoimunog stanja celijakije“, kaže Alesio Fasano, viši autor studije.
U članku, istraživači navode da „disbioza creva prethodi nastanku celijakije kod genetski rizičnih novorođenčadi. Ovu disbiozu karakteriše gubitak zaštitnih bakterijskih sojeva kod one dece koja će dalje razviti celijakiju.“
Fasano napominje da je krajnji cilj ovog sveobuhvatnog istraživačkog programa da spreči pojavu celijakije manipulisanjem mikrobnim sastavom mikrobioma creva novorođenčadi u ranom maršu od genetske predispozicije do pune celijakije.
„Naši podaci nude moguće preliminarne dokaze koji bi mogli da dovedu do potencijalnih ciljeva za prekid progresije celijakije kod ljudi sa rizikom sa neuravnoteženim mikrobiomom creva“, kaže Fasano. „Koristeći celijakiju kao model, ova linija istraživanja obećava i druga autoimuna stanja.“
