Globalne baze podataka o klimi rade sa netačnim podacima za tropske krajeve, pokazuje studija

Globalne baze podataka o klimi rade sa netačnim podacima za tropske krajeve, pokazuje studija

Tačni klimatski podaci su izuzetno važni za predviđanja i modeliranje klimatskih promena. Koristeći jedinstveni skup klimatskih podataka od 170 stanica, uglavnom sa planina Tanzanije, uključujući Kilimandžaro, dr Andreas Hemp, istraživač na Katedri za biljnu sistematiku na Univerzitetu u Bajrojtu, pokazuje da su skupovi podataka koji se obično koriste netačni.

Konoplja pokazuje koji su podaci prikladniji u publikaciji u časopisu PLOS ONE.

Da bi se razumela distribucija vrsta, ali i funkcije i usluge ekosistema, potrebni su klimatski podaci. Prikupljanje takvih klimatskih podataka nije samo sebi cilj, već je preduslov za druga istraživanja o klimatskim promenama.

Iz tog razloga, dr Hemp i kolege iz Senckenberg istraživačke mreže Kili-SES, u koju je uključen i Univerzitet u Bajrojtu, postavili su jedinstvenu mrežu stanica za merenje klime za udaljene tropske planinske regione. To omogućava precizniju procenu koje će klimatske promene imati koje posledice.

Globalni skupovi klimatskih podataka kao što su VorldClim i CHELSA, koji se široko koriste u istraživanju, zasnivaju se na interpolaciji, odnosno proceni (modelovanju) nepoznatih vrednosti na osnovu poznatih podataka. I zasnivaju se na malo podataka, jer su meteorološke stanice u tropskim planinama retke.

Kao rezultat toga, ne samo da je maksimalna količina prosečnih godišnjih padavina u tropima drastično potcenjena, već i visina maksimuma padavina u velikoj meri odstupa od stvarnih uslova. Na primer, maksimum padavina na Kilimandžaru je 3.300 mm na 1.920 m nadmorske visine (prosečna vrednost iz više od 10 godina merenja). Odgovarajuće modelirane vrednosti dve klimatske baze podataka drastično odstupaju od ove sa 1.900 mm i 1.500 mm na 1.400 m i 2.770 m nadmorske visine.

Slično velika odstupanja su pronađena na 15 drugih planina koje su ispitane u Tanzaniji. Ovo je značajno za istraživanje uzroka distribucije vrsta. Na primer, distribucija određenih grupa vrsta na Kilimandžaru, kao što su paprati ili epifiti, jasno prati izmerenu distribuciju padavina sa maksimumom na 1.900–2.000 m nadmorske visine. Korišćenjem modelovanih podataka sa njihovim lažnim maksimumima, ova korelacija nije prepoznatljiva.

„Slično tome, modeli budućih pomeranja raspona vrsta u vezi sa predstojećim klimatskim promenama duž ovog visinskog gradijenta su potpuno neispravni“, kaže dr Andreas Hemp, istraživač na Katedri za biljnu sistematiku na Univerzitetu u Bajrojtu.

„Proračuni ukupne količine padavina koje šumski pojas, na primer, prima i stavlja na raspolaganje kao podzemne i površinske vode do niže ležeće obrađene zone sa njenih 1,4 miliona ljudi takođe dolazi do potpuno pogrešnih rezultata sa podacima VorldClima ili CHELSA. : Ovo je fatalno, s obzirom na važnost takvih podataka.“

Kako se može pretpostaviti da postoje slična odstupanja u drugim tropskim planinskim vencima, gde se globalni skupovi klimatskih podataka uglavnom koriste zbog nedostatka postojećih mernih tačaka — kao što se može videti iz mnogih stotina publikacija poslednjih godina — valjanost takvih studija mora biti dovedena u pitanje, barem delimično.

„Naši rezultati pokazuju da skupove globalnih klimatskih podataka treba koristiti sa većim oprezom nego u prošlosti, barem u tropskim regionima“, kaže dr Hemp.

„Tropi su žarišta biodiverziteta i stoga su od velikog ekološkog interesa. U publikaciji PLOS ONE, pokazujemo da posebno u planinama sa jakim visinskim gradijentima – tj. sa strmim padinama i dubokim dolinama, kao i velikim razlikama u nadmorskoj visini – duž kojih se Klima se menja veoma brzo i u malom obimu, veoma je važno da prikupimo sopstvene podatke, jer modelovani podaci ovde očigledno ne uspevaju.“

Od 1996. godine, Hemp i njegove kolege istražuju biodiverzitet Kilimandžara i njegovih okolnih područja u istočnoj Africi u brojnim projektima DFG, od 2010. godine kao deo interdisciplinarne istraživačke grupe.

Uspostavio je mrežu stanica za merenje klime koja je jedinstvena za udaljena tropska planinska područja. Zajedno sa Katrin Bohning-Gaese (Centar za istraživanje biodiverziteta i klime Senckenberg) i Markusom Fišerom (Univerzitet u Bernu), Andreas Hemp predvodi istraživačku grupu „Kili-SES“, koja analizira interakcije između ljudi i prirode u regionu Kilimandžara. Judith Hemp je takođe bila uključena u analizu podataka za ovu studiju.