Genetski modifikovana svinjska srca transplantirana kod dva pacijenta otkrivaju više o imunološkom odgovoru

Genetski modifikovana svinjska srca transplantirana kod dva pacijenta otkrivaju više o imunološkom odgovoru

Veliki tim biomedicinskih istraživača povezanih sa nizom institucija širom SAD, Ujedinjenog Kraljevstva, Saudijske Arabije i Francuske, saznao je više o mnogim faktorima uključenim u ksenotransplantaciju dok su sproveli veliki broj testova na dva ljudska pacijenta koja su moždano mrtva koji su dobili genetski modifikovana svinjska srca.

Grupa je objavila rad u časopisu Prirodna medicina, izlažući svoje nalaze.

Kako se nastavlja nedostatak organa koji su dostupni ljudima kojima je potrebna transplantacija, medicinski istraživači istražuju mogućnost da umesto toga koriste genetski modifikovane organe životinja. Kao deo tog napora, sprovedeno je istraživanje o uključenim faktorima koji mogu, ali ne moraju dozvoliti takvim pacijentima da prihvate ksenotransplantirane organe i nastave da žive.

Do sada su pokušaji korišćenja životinjskih organa kod ljudi bili samo delimično uspešni – pacijenti žive samo nekoliko meseci nakon toga. U ovoj novoj studiji, istraživači su pokušali da saznaju više o tome šta se dešava sa ljudskim telom kada dobije transplantaciju organa od druge životinje – i pozitivne i negativne.

U tom cilju, dobili su dozvolu od porodica dvoje ljudi koji su imali moždanu smrt da im dozvole da transplantiraju genetski modifikovana svinjska srca, a zatim da izvrše ogroman broj testova uzoraka prikupljenih u periodu od tri dana.

Transplantacije su obavljene još 2022. godine u NIU Langone zdravstvenom centru za istraživanje i razvoj biospecimena – pacijenti su održavani u životu pomoću ventilatora. Oba srca svinja su bila genetski modifikovana da bi im se dali ljudski transgeni i da bi se uklonili geni koji kodiraju antigene. Uzorci krvi su sakupljeni od oba pacijenta svakih šest sati, pre, tokom i posle transplantacije. Uzorci tkiva su takođe periodično prikupljani.

Među testovima na uzorcima bili su sekvencioniranje RNK, masena spektrometrija, profilisanje citokina i lipidomika — cilj je bio da se bolje razumeju imuni i drugi odgovori na iznenadnu pojavu stranog organa u telu.

Istraživački tim je mogao da vidi dokaze o promenama ekspresije gena kod jednog od pacijenata i porastu aktivnosti T ćelija i imunih ćelija ubica – taj ishod je opisan kao loš, verovatno zbog dobijanja malog srca. Tim očekuje da će saznati više kako se budu sprovodili dalje studije podataka o transplantacijama.