Proučavanje mikroskopskih slojeva zemlje iskopanih iz pećine Tam Pa Ling u severoistočnom Laosu pružilo je timu arheologa Flinders univerziteta i njihovih međunarodnih kolega dalji uvid u neke od najranijih dokaza Homo sapiensa u kontinentalnoj jugoistočnoj Aziji.
Lokalitet, koji je poslednjih 14 godina proučavao tim laoskih, francuskih, američkih i australijskih naučnika, proizveo je neke od najranijih fosilnih dokaza o našim direktnim precima u jugoistočnoj Aziji.
Sada nova studija, koju vodi dr. kandidat Vito Hernandez i vanredni profesor Majk Morli sa Fakulteta humanističkih nauka, umetnosti i društvenih nauka, rekonstruisali su uslove tla u pećini pre između 52.000 i 10.000 godina. Rad se pojavljuje u Quaternary Science Reviews.
„Koristeći tehniku poznatu kao mikrostratigrafija u mikroarheološkoj laboratoriji Flinders, uspeli smo da rekonstruišemo pećinske uslove u prošlosti i identifikujemo tragove ljudskih aktivnosti ui oko Tam Pa Linga“, kaže Hernandez. „Ovo nam je takođe pomoglo da utvrdimo precizne okolnosti pod kojima su neki od najranijih modernih ljudskih fosila pronađenih u jugoistočnoj Aziji deponovani duboko unutra.“
Mikrostratigrafija omogućava naučnicima da proučavaju prljavštinu do najsitnijih detalja, omogućavajući im da posmatraju strukture i karakteristike koje čuvaju informacije o prošlim sredinama, pa čak i tragove ljudskih i životinjskih aktivnosti koji su možda bili zanemareni tokom procesa iskopavanja zbog njihove male veličine.
Ljudski fosili otkriveni u Tam Pa Lingu deponovani su u pećini pre 86.000–30.000 godina, ali do sada istraživači nisu sproveli detaljnu analizu sedimenata koji okružuju ove fosile da bi stekli razumevanje kako su deponovani u pećini ili uslovi životne sredine u to vreme.
Nalazi otkrivaju da su uslovi u pećini dramatično varirali, od umerene klime sa čestim uslovima vlažnog tla do sezonskog suvog.
„Ova promena u okruženju uticala je na topografiju unutrašnjosti pećine i uticala je na to kako su sedimenti, uključujući ljudske fosile, taloženi unutar pećine“, kaže vanredni profesor Morli.
„O tome kako je rano Homo sapiens bio zakopan duboko u pećini dugo se raspravljalo, ali naša analiza sedimenta pokazuje da su fosili isprani u pećinu kao labavi sedimenti i ostaci koji su se akumulirali tokom vremena, verovatno nošeni vodom sa okolnih brda tokom perioda obilne padavine“.
Tim je takođe identifikovao očuvane mikro tragove drvenog uglja i pepela u sedimentima pećine, što sugeriše da su se ili šumski požari dogodili u regionu tokom sušnih perioda, ili da su ljudi koji su posetili pećinu možda koristili vatru, bilo u pećini ili blizu ulaza.
„Ovo istraživanje je omogućilo našem timu da razvije neviđene uvide u dinamiku naših predaka dok su se raspršivali kroz stalno promenljive šumske pokrivače jugoistočne Azije, i tokom perioda promenljive regionalne klimatske nestabilnosti“, kaže koautor studije, docent Fabris Demeter. , paleoantropolog sa Univerziteta u Kopenhagenu, koji predvodi tim međunarodnih istraživača koji proučavaju Tam Pan Ling od 2009. godine.
