U Sjedinjenim Državama, zdravstveni centri u zajednici (CHC) uglavnom služe istorijski marginalizovanoj populaciji. Novo istraživanje otkriva da je i pre i tokom pandemije COVID-19, manje verovatno da će žene koje su primale negu u seoskim zdravstvenim ustanovama biti u toku sa skriningom za rak grlića materice nego one u gradskim zdravstvenim ustanovama.
Faktori povezani sa ovim razlikama uključivali su udeo pacijenata sa ograničenim znanjem engleskog jezika i niskim prihodima, kao i nezaposlenost na nivou područja i gustinu lekara primarne zdravstvene zaštite. Nalazi su objavljeni u časopisu Cancer.
U analizi podataka zdravstvenih centara koji rade u svih 50 država i okruga Kolumbija, istraživači su otkrili da je 38,2% žena koje primaju negu u ruralnim zdravstvenim ustanovama bile ažurne na skriningu raka grlića materice tokom 2014–2019, u poređenju sa 43,0% žena. primaju negu u gradskim zdravstvenim ustanovama. Ova razlika se tokom pandemije povećala na 43,5% u odnosu na 49,0%.
Ruralno-urbana razlika u skriningu uglavnom je objašnjena razlikama u proporcijama na nivou CHC pacijenata sa ograničenim znanjem engleskog jezika. To je činilo 55,9% razlike. Razlike u proporcijama pacijenata sa prihodima ispod nivoa siromaštva činile su 12,3% ruralno-gradske razlike u skriningu, a udeo žena starosti 21–64 godine činio je 9,8% razlike.
Razlike u nezaposlenosti na nivou područja činile su 3,4% razlike, a razlike u gustini lekara primarne zdravstvene zaštite 3,2% razlike. Razlike između ruralno-urbanih zdravstvenih centara su uravnotežene (što znači da su razlike smanjene) proporcijom neosiguranih pacijenata i pacijenata sa Medicaid pokrivenošću. (Postojao je niži procenat neosiguranih ili Medicaid pacijenata u seoskim zdravstvenim ustanovama. Da su ruralne zdravstvene ustanove imale jednak ili veći udeo neosiguranih ili pacijenata sa Medicaid-om kao i urbane zdravstvene zaštite, jaz bi seo-urbani bio veći.)
Efekti faktora koji doprinose na ruralno-urbane razlike u skriningu raka grlića materice generalno su se povećali tokom pandemije 2020–2021.
„U našoj studiji, veći procenat pacijenata kojima je najbolje služiti na jeziku koji nije engleski u gradskim zdravstvenim ustanovama dao je najveći doprinos razlikama između ruralnih i urbanih područja u ažuriranom skriningu raka grlića materice. Moguće objašnjenje za ovaj nalaz bi mogao biti veći pristup na usluge prevođenja jezika u gradskim zdravstvenim ustanovama, pošto je veća verovatnoća da će klinike koje opslužuju veći deo rasnih i etničkih manjinskih grupa pružati bolje prevodilačke usluge“, rekao je glavni autor Hiunjung Lee, Ph.D., MS, MPP, MBA, američki Cancer Society.
„Povećan pristup uslugama prevođenja jezika ili prilagođavanje intervencija navigatora za pacijente može poboljšati završetak i blagovremenost skrininga raka u zdravstvenim ustanovama i među pacijentima sa ograničenim znanjem engleskog, posebno u ruralnim zdravstvenim ustanovama. Nedovoljno finansiranje ostaje izazov za pokretanje i upravljanje ovim aktivnostima, posebno u ruralne zdravstvene ustanove“.
Dr Li je naglasio da je prevalencija skrininga raka grlića materice u KZK generalno niža nego u opštoj populaciji, naglašavajući potrebu da se poboljšaju stope skrininga raka iu ruralnim i u urbanim CHC kako bi se bolest otkrila u ranijim fazama, kada je lečenje najuspešnije.
