Astronomi često koriste Mlečni put kao referentnu tačku za proučavanje procesa formiranja i razvoja galaksija. Zahvaljujući našem položaju unutar Mlečnog puta, imamo privilegiju da ga detaljnije posmatramo kroz napredne teleskope.
Analizom različitih talasnih dužina, stručnjaci mogu dublje da istraže zvezdane populacije, gasnu dinamiku i ostale karakteristike ovog galaktičkog sistema u poređenju sa udaljenim galaksijama.
Novo istraživanje koje obuhvata 101 galaksiju sličnu Mlečnom putu otkriva specifičnosti koje ga izdvajaju od ostalih. Upoređivanje i proučavanje sličnih entiteta u istoj klasi omogućava sticanje dubljeg uvida, a astronomski podaci su ključni za ovaj proces.
Studije poput Sloan Digital Sky Survey (SDSS), Two Micron All Sky Survey (2MASS) i ESA-ina Gaia misija predstavljaju značajne primere istraživanja u ovoj oblasti.
Satelitsko oko galaktičkih analoga (SAGA) je još jedan važan segment istraživanja, a najnovije objavljene studije donose nova saznanja o ovoj temi.
Uočeno je da galaksije nastaju unutar velikih oreola tamne materije, tajanstvene supstance koja ne reaguje na svetlost. Veliki deo univerzuma čini upravo tamna materija, dok je samo mali deo normalna materija koja čini planete, zvezde i galaksije.
Iako ne vidimo ove masivne oreole, posmatranjem njihovih efekata astronomi mogu da shvate njihovu ulogu u formiranju galaksija i zvezda.
SAGA istraživanje ima za cilj da rasvetli funkcionisanje oreola tamne materije, proučavajući satelitske galaksije male mase oko galaksija sličnih Mlečnom putu.
Otkriveno je nekoliko stotina ovih satelitskih galaksija koje kruže oko 101 galaksije slične Mlečnom putu, a analiza njihovih karakteristika otkriva nove perspektive.
„Mlečni put predstavlja jedinstvenu laboratoriju za proučavanje procesa formiranja galaksija i tamne materije“, ističe Risa Veksler, profesorka humanističkih nauka i fizike.
Rezultati istraživanja naglašavaju da modeli formiranja galaksija ne smeju biti ograničeni samo na Mlečni put, već da je neophodno sagledati širu sliku galaktičkih entiteta u univerzumu.
Novo izdanje SAGA istraživanja otkriva 378 satelita u sistemima mase 101 MV, pri čemu se posebna pažnja posvećuje karakteristikama ovih satelita.
Analiza pokazuje da sateliti variraju u broju po galaksiji, a masa najvećeg satelita je pokazatelj obilja satelita u sistemu.
Studija o formiranju zvezda u satelitima ističe važnost stopa formiranja zvezda u razumevanju evolucije galaksija.
Postavlja se pitanje da li je privlačenje oreola tamne materije blizu galaksija faktor koji utiče na proces formiranja zvezda.
„Naši rezultati ukazuju da sateliti manje mase u okruženju sličnom Mlečnom putu imaju sporije procese formiranja zvezda, što doprinosi očuvanju populacije satelita u tim sistemima“, navodi se u studiji.
Analize upoređuju podatke SAGA istraživanja sa kompjuterskim simulacijama, pružajući nove uvide u procese formiranja galaksija i uticaj tamne materije na njih.
„SAGA istraživanje predstavlja ključno merilo za proširenje našeg znanja o univerzumu kroz proučavanje satelitskih galaksija u sistemima van Mlečnog puta“, ističe Veksler.
