Tim okeanografa sa Univerziteta u Bolonji i Međuinstitutskog centra za istraživanje morskog biodiverziteta otkrio je, putem sedmogodišnje studije, da veštački grebeni mogu pružiti jedinstvenu priliku za proučavanje novih načina zaštite prirodnih koralnih grebena. Njihov rad je dostupan u časopisu otvorenog pristupa PLoS ONE.
Britanski parobrod SS Thistlegorm bio je brod za vuču vojne opreme na početku Drugog svetskog rata. Tokom jedne misije, prevozio je motocikle i municiju preko Crvenog mora kao deo ratnih napora na Bliskom istoku. Bombardovan je i potopljen uz obalu Egipta, sletevši na dno mora 32 metra ispod površine.
Čuveni istraživač Žak Kusto otkrio je olupinu još 1955. godine i od tada je postala popularno mesto za ronjenje za turiste. Tokom proteklih 70 i više godina, olupina je postala prirodni greben. U ovom novom naporu, istraživači su angažovali naučnike dobrovoljce kako bi im pomogli da saznaju više o veštačkom grebenu i kako bi se on i drugi slični mogli koristiti kao alati za učenje više o očuvanju grebena u svetlu klimatskih promena.
Brod dužine 128 metara se zaustavio u blizini Ras Muhameda u slučajnom položaju — ne samo da se naginje prema gore, ostavljajući neke delove olupine samo 16 metara ispod površine, već je dovoljno udaljen od obale da leži u hladnijoj vodi nego većina drugih grebena u Crvenom moru. Ova temperaturna razlika, napominje istraživački tim, mogla bi pomoći u zaštiti stvorenja koja su ga učinila svojim domom dok se okean zagrijava.
Tim je vršio periodične zarone do olupine u periodu od 2007. do 2014. Tokom studije, ronioci građanski naučnici su takođe pomogli u projektu pomažući u katalogizaciji vrsta morskog života koji ga sada koriste kao svoje stanište.
Jedan od ciljeva projekta je bio da se otkrije da li veštački greben, kao što je potopljeni brod, može da podrži toliko raznolikosti kao prirodni greben. Da bi to saznao, istraživački tim je napravio listu od 72 stvorenja koja su identifikovana koja žive na prirodnim koralnim grebenima u opštoj blizini. Tokom studije, grupa je uspela da potvrdi da 71 stvorenje sa liste zaista živi na olupini. Tim je takođe otkrio da je broj svake vrste ostao stabilan tokom perioda istraživanja.
Tim kaže da njihova otkrića pokazuju da su veštačke strukture kao što su olupine brodova sposobne da održavaju dobro uspostavljene zajednice biljnog i životinjskog sveta, slično prirodnim grebenima.
