Dugotrajna upotreba stalnog uretralnog katetera (IUC) povezana je sa većom incidencom infekcije urinarnog trakta (UTI) kod ljudi sa povredom kičmene moždine, prema studiji objavljenoj na mreži 27. marta u Journal of Spinal Cord Medicine.
Tsai-Chin Cheng, iz Opšte bolnice veterana u Tajpeju na Tajvanu, i kolege su ispitali povezanost između vrste urološkog lečenja i uroloških komplikacija kod pacijenata sa povredom kičmene moždine. Analizom je obuhvaćeno 207 osoba sa povredom kičmene moždine.
Istraživači su otkrili da je najčešći tip lečenja bio samopražnjenje (31 procenat), praćeno povremenim kateterizacijom (23 procenta). Grupe IUC i suprapubičnog katetera (SPC) uključivale su više ljudi sa potpunom povredom kičmene moždine u poređenju sa drugim metodama lečenja. Grupe sa SPC i samopražnjenjem su imale manji rizik za razvoj UTI (relativni rizici [95 procenata intervala poverenja], 0,76 [0,59 do 0,97] i 0,39 [0,28 do 0,55], respektivno), u poređenju sa grupom IUC. Rizik od epididimitisa je bio niži u SPC grupi u odnosu na grupu IUC (relativni rizik, 0,55; 95 procenata intervala poverenja, 0,18 do 1,63).
„S obzirom na retrospektivnu prirodu naše studije, tumačenje naših nalaza treba da bude obazrivo“, pišu autori. „Dugotrajna ispitivanja su zagarantovana da bi se odredile optimalne metode upravljanja bešikom za pacijente sa različitim nivoima i vrstama povreda kičmene moždine.“
