Tim geohemičara sa Okeanografske institucije Voods Hole i Kalifornijskog instituta za tehnologiju istraživao je rekordne koncentracije izotopa helijuma u 62 miliona godina starih arktičkih stena. Ovi rezultati pružaju najubedljiviji dokaz do sada da postoji spor protok helijuma iz jezgra naše planete prema površini.
Helijum je vrlo lagan i nereaktivan gas, što ga čini izazovnim za zadržavanje na površini planete. Otkrivanje ovako visokih koncentracija izotopa helijuma u vulkanskim stenama sugerira da je ovaj gas poreklom iz dubljih slojeva, umesto da je rezultat kontaminacije atmosferom.
Ova neobična koncentracija helijuma otkrivena je i u uzorcima stena sa Islanda, što je ukazivalo na mogućnost da obe lokacije dele isti drevni rezervoar helijuma pored plašta.
Najnovija analiza je pokazala najveći odnos između izotopa helijuma ikada zabeležen u vulkanskim stenama, meren gotovo 70 puta više nego što je prisutno u atmosferi. Mereći odnose drugih izotopa, tim je eliminisao mogućnost promene identiteta helijuma nakon erupcije, što dodatno podržava ideju o poreklu helijuma iz dubljih slojeva planete.
Praćenje izotopa drugog plemenitog gasa, neona, takođe je pokazalo odgovarajuće uslove prisutne prilikom formiranja Zemlje, što sugerira postojanje zaboravljenog rezervoara gasova duboko u našoj planeti.
Ovi nalazi pružaju uvid u procese u Zemljinoj unutrašnjosti i mogli bi pomoći u razumevanju kako se planete formiraju iz prašine i gasa.
Ova istraživanja omogućavaju nam da bolje razumemo unutrašnjost Zemlje i procese koji se u njoj odvijaju, iako su ti delovi planete nedostupni direktnim posmatranjima.
