Koristeći NASA-in svemirski brod Svift, međunarodni tim astronoma otkrio je blistav i sporo razvijajući nuklearni prolazni događaj. Poreklo novootkrivenog tranzijenta, označenog Svift J221951-484240, tek treba da se utvrdi. Nalaz je objavljen 3. jula na serveru za preprint arKsiv.
Nuklearna astrofizika je ključna za razumevanje eksplozija supernove, a posebno sinteze hemijskih elemenata koji su evoluirali nakon Velikog praska. Stoga bi otkrivanje i istraživanje nuklearnih prolaznih događaja moglo biti od suštinskog značaja za unapređenje našeg znanja u ovoj oblasti.
Nedavno je grupa astronoma predvođena Semom Oatesom sa Univerziteta u Birmingemu, Velika Britanija, sprovela prateća Sviftova posmatranja upozorenja o gravitacionom talasu poznatom kao S190930t kako bi pronašla njegov elektromagnetni pandan. Kao rezultat, identifikovali su Svift J221951-484240 (ili skraćeno J221951) sa Sviftovim ultraljubičastim/optičkim teleskopom (UVOT).
„J221951 je otkriven tokom praćenja gravitacionog događaja: S190930t…. Izvor se čini nuklearnim kada uporedimo naše ACS [Napredna kamera za istraživanje svemirskog teleskopa Habl] slike sa DES [Dark Energi Survei] slikama iz 2014. “, objasnili su istraživači.
J221951 je pronađen na spektroskopskom crvenom pomaku od 0,52, što isključuje njegovu povezanost sa S190930t. Na vrhuncu, J221951 je bio svetliji od arhivskih vrednosti na svim ultraljubičastim, optičkim i infracrvenim talasnim dužinama, za više od 1–3 magnitude. Tranzijent je dostigao maksimalnu apsolutnu magnitudu od -23 mag i vršnu bolometrijsku osvetljenost od 1,1 kvatuordeciliona erg/s.
Ukupna energija zračenja iz J221951 procenjena je na oko 26 pol deciliona erg. Prema astronomima, ovaj rezultat, zajedno sa nedostatkom širokih apsorpcionih linija u optičkom spektru, isključuje scenario eksplozije supernove za J221951.
Arhivski fotometrijski podaci za J221951 pokazuju spor porast pre vrhunca blizu datuma otkrića. Štaviše, novi optički spektri ovog tranzijenta su plavi i relativno bez osobina. Stoga je, na osnovu svih rezultata, Oatesov tim klasifikovao J221951 kao svetleći i sporo evoluirajući plavi prolazni proces.
Pokušavajući da utvrde poreklo J221951, autori rada uzimaju u obzir dve najverovatnije hipoteze jer tranzijent ima svojstva u skladu sa događajem plime i oseke (TDE) i uključivanjem aktivnog galaktičkog jezgra (AGN).
„Progenitor J221951 je nejasan. Optički i ultraljubičasti spektar pokazuju karakteristike koje podsećaju na TDE i AGN. Sveukupno njegove spektralne, vremenske i karakteristike domaćina i njegova energija su po prirodi najbliži ASASSN-15lh i ASASSN-18jd. ASASSN-15lh, ASASSN -18jd i J221951 pripadaju sve većoj populaciji svetlećih plavih tranzijenta, nazvanih dvosmislenim nuklearnim tranzijentima za koje progenitori nisu dobro ograničeni, ali mogu biti TDE ili zbog AGN aktivnosti“, objasnili su istraživači.
Dodali su da će dalja zapažanja evolucije J221951 u kasnom vremenu biti ključna kako bi se otkrilo koja je hipoteza tačna.
