U kohortnoj studiji zasnovanoj na registru od 109 institucija, istraživači klinike Majo procenili su upotrebu kortikosteroida kod hospitalizovanih pacijenata kojima je potreban kiseonik zbog teške bolesti COVID-19. Studija je procenila upotrebu kortikosteroida u skladu sa biomarkerima kod pacijenata koji su testirani na protein koji izaziva upalu.
Kortikosteroidni lekovi leče različita stanja kao što su pneumonija i sindrom akutnog respiratornog distresa (ARDS) i potiskuju odgovor imunog sistema na COVID-19. Nalazi sugerišu da korišćenje ovog pristupa za pacijente sa teškom bolešću smanjuje verovatnoću smrtnosti u bolnici. Rad je objavljen u časopisu Journal of Intensive Care Medicine.
Da bi identifikovali koje pacijente sa teškim COVID-19 treba proučavati, istraživači su pogledali one koji su testirani u roku od 48 sati od prijema na njihov nivo C-reaktivnog proteina, proteina koji proizvodi jetra i koji se nalazi u krvi. Visok nivo C-reaktivnog proteina može ukazivati da pacijent ima ozbiljno zdravstveno stanje koje uzrokuje upalu – a ovaj nivo proteina se može proveriti jednostavnim testom krvi.
„Ispitali smo C-reaktivni protein kao jedan inflamatorni biomarker na osnovu njegove pristupačnosti, dostupnosti i brzog vremena preokreta u poređenju sa drugim biomarkerima“, kaže glavni autor studije, Aisun Tekin, MD, naučni saradnik u Odeljenju za nefrologiju i hipertenziju.
U okviru odabrane studijske grupe, istraživači su ispitali koji sistemski kortikosteroidni tretmani su korišćeni osim onih koji su bili lokalni ili inhalirani. Otkrili su da je najčešći kortikosteroid koji se primenjuje bio deksametazon, a zatim slede metilprednizolon, prednizon i hidrokortizon. Studija nije uključivala pacijente koji su već bili na kortikosteroidima pre prijema, koji su otpušteni za manje od 48 sati ili kojima nije bio potreban tretman kiseonikom.
Istraživači su otkrili da je verovatnoća da će pacijent umrijeti u bolnici bila značajno manja u teškim slučajevima COVID-19 kada je lečenje kortikosteroidima primenjeno u skladu sa rezultatima testa krvi u poređenju sa onima koji nisu primali kortikosteroide. Usklađivanje je poznato kao biomarker-konkordantni pristup.
Studija je otkrila da je upotreba kortikosteroida napravila „značajnu“ razliku u stopi smrtnosti pacijenata sa visokim nivoom C-reaktivnog proteina, a takođe je bila povezana sa nižom stopom onih pacijenata koji su morali da budu na respiratoru.
Dr Tekin napominje da bi ovo otkriće moglo da omogući timovima za negu da identifikuju pacijente sa većim rizikom od komplikacija i sprovedu najefikasniji tok lečenja za njih.
„Srećom, učestalost teške bolesti COVID-19, povezane potrebe za hospitalizacijom i mortaliteta nastavlja da opada“, kaže poslednji autor Ievande E. Odeiemi, M.B.B.S., pulmolog i Kern Health Care Deliveri naučnik.
Dr Odeiemi kaže da pristup precizne medicine koji je usvojen u studiji COVID-19 takođe može pomoći u vođenju budućih studija u vezi sa upotrebom steroida za lečenje drugih bolesti.
„Naš istraživački tim je uzbuđen što će nastaviti da radi na individualizaciji upotrebe kortikosteroida kod upale pluća sa planovima da u bliskoj budućnosti pokrene randomizovano kontrolno ispitivanje kod pneumonije koja nije COVID-19“, kaže ona.
