Nova studija koju je vodio UCLA otkriva da su stope naknadnog mijalgičnog encefalomijelitisa/sindroma hroničnog umora (ME/CFS) nakon akutne bolesti bile približno iste između ljudi čija je akutna bolest bila posledica COVID-19 i onih koji nisu imali COVID-19.
Istraživači velike studije na više lokacija otkrili su 3% do 4% prevalencije bolesti slične ME/CFS među učesnicima studije koji su bili pozitivni na infekciju SARS-CoV-2 i istu prevalenciju kod drugih koji su bili negativni na COVID-19 . Istraživanje je zasnovano na podacima ankete prikupljenim tri meseca do godinu dana nakon početnih bolesti pacijenata.
ME/CFS je dugotrajna, multisistemska bolest bez poznatog leka ili definitivnog uzroka. Karakteriše ga nemogućnost obavljanja aktivnosti koje je pacijent lako mogao da uradi pre nego što se razboli. To je često zbog teškog umora, problema sa spoznajom i drugih simptoma koji imaju duboko negativan uticaj na svakodnevni život.
Nije poznato šta uzrokuje ME/CFS, ali istraživači i ME/CFS stručnjaci sumnjaju da je to možda povezano sa infekcijom, pošto mnogi pacijenti prijavljuju bolest neposredno pre razvoja simptoma ME/CFS.
„ME/CFS nije veća verovatnoća da će se pojaviti kod ljudi zaraženih COVID-19 nego kod ljudi sa drugim akutnim bolestima“, rekla je dr Džoan Elmor, profesor medicine u odseku opšte interne medicine i istraživanja zdravstvenih usluga na David Geffen-u. Medicinski fakultet na UCLA, i ko-stariji autor studije.
„Međutim, prevalencija ME/CFS od 3 do 4% nakon akutne bolesti COVID-19 nametnula bi veoma veliko opterećenje za društvo i naš zdravstveni sistem s obzirom na mnogo miliona osoba zaraženih SARS-CoV-2.
Nalazi su objavljeni 24. jula u JAMA Netvork Open.
Studija je sprovedena na engleskom i španskom jeziku pod okriljem INSPIRE (inovativne podrške za pacijente sa SARS-CoV-2 registrom infekcija). Obuhvatao je 4.700 učesnika koji su iskusili simptome slične COVID-u između 11. decembra 2020. i 29. avgusta 2022. godine, sa 68% učesnika ženskog pola.
Prosečan procenat učesnika sa ME/CFS nakon tri meseca bio je 3,4% za COVID pozitivne osobe i 3,7% za COVID-negativne grupe, bez značajnih razlika u prevalenciji tokom 12 meseci praćenja.
Istraživači primećuju nekoliko ograničenja za nalaze. Razlike u karakteristikama učesnika na početku između COVID-pozitivnih i negativnih grupa možda nisu u potpunosti ublažene.
Na primer, nove COVID infekcije bile su češće u mesecima nakon akutne bolesti u grupi koja je prvobitno bila negativna nego kod onih koji su bili pozitivni na početku, a neki ljudi možda nisu bili svesni naknadne infekcije.
Takođe, možda je bilo lažno pozitivnih i lažno negativnih rezultata COVID testa, što je dovelo do pogrešne klasifikacije učesnika. Konačno, procena ME/CFS se zasniva na simptomima koji su sami prijavili i može biti predmet pristrasnosti opoziva.
