Tim istraživača na NIU Abu Dabiju, na čelu sa vanrednim profesorom biologije Ioussefom Idaghdourom i koji rade u saradnji sa kliničarima u nekoliko bolnica u Abu Dabiju, istražio je povezanost između mikroRNA, klase malih RNK molekula koji regulišu gene, i težine COVID-19 među 259 nevakcinisanih pacijenata sa COVID-19 koji žive u Abu Dabiju. Tim je identifikovao mikroRNA koje su povezane sa oslabljenim imunološkim odgovorom i prijemom u intenzivnu negu.
Tokom ovog procesa, oni su stvorili prvu genomsku sliku arhitekture mikroRNA krvi kod nevakcinisanih pacijenata sa COVID-19 iz regiona Bliskog istoka, Severne Afrike i Južne Azije čija je populacija dosledno nedovoljno zastupljena u istraživanjima genomike. Istraživači su identifikovali promene u mikroRNK u ranim fazama infekcije koje su povezane sa specifičnim osobinama krvi i smrću imunih ćelija, omogućavajući virusu da izbegne imuni sistem i da se razmnožava.
Rezultati genetičke studije sistema pokazuju da genetski sastav pacijenta utiče na imunološku funkciju i težinu bolesti, nudeći nove uvide u to kako se prognoza i lečenje pacijenata mogu poboljšati. S obzirom na raznolikost uzorka, obećava se da se ovi nalazi mogu primeniti na približno 30% svetske populacije koja živi u regionu MENA i Južnoj Aziji.
U studiji pod naslovom „Sistemska genetika identifikuje regulaciju odgovora domaćina u COVID-19 posredovanu miRNA“, objavljenoj u časopisu Human Genomics , istraživački tim predstavlja rezultate analize višestrukih skupova podataka o omici — genotipova, miRNA i ekspresije mRNK pacijenata u trenutku prijema u bolnicu, u kombinaciji sa fenotipovima iz elektronskih zdravstvenih kartona. Istraživači su analizirali 62 kliničke varijable i nivoe ekspresije 632 miRNA izmerene pri prijemu u bolnicu, kao i identifikovali 97 miRNA povezanih sa osam fenotipova krvi značajno povezanih sa prijemom u intenzivnu negu.
„Ovi nalazi poboljšavaju naše razumevanje zašto neki pacijenti bolje podnose COVID-19 od drugih“, rekao je Idaghdour. „Ova studija pokazuje da su mikroRNA obećavajući biomarkeri za ozbiljnost bolesti, šire, i mete za terapijske intervencije. Metode ove studije mogu se primeniti na druge populacije kako bi dalje razumeli kako regulacija gena može poslužiti kao ključni mehanizam koji utiče na COVID -19 i, potencijalno, ozbiljnost drugih infekcija.“
