Naučnici su identifikovali inovativan pristup u borbi protiv gojaznosti fokusiranjem na apsorpciju masti u tankom crevu. Korišćenjem naprednog sistema nanočestica koji je dizajniran za direktnu dostavu terapijskih molekula u digestivni trakt, otkriven je značajan potencijal za sprečavanje gojaznosti izazvane ishranom. Studija, koja je predstavljena na UEG sedmici 2024, istražuje enzim nazvan Sterol O-aciltransferaza 2 (SOAT2), ključni faktor u procesu apsorpcije masti u tankom crevu. Blokiranjem ovog enzima, istraživanje pruža obećavajući terapijski pristup za smanjenje apsorpcije masti i moguću prevenciju gojaznosti.
U proteklim istraživanjima metabolizma masti, efikasni inhibitori apsorpcije masnih kiselina u crevima su bili izazovni za pronaći. Dr. Ventao Šao, vodeći istraživač, ističe da je godinama bio problem blokirati apsorpciju masti, dok većina strategija usmerava pažnju na smanjenje unosa masti u ishrani. Međutim, njihov pristup se direktno fokusira na proces apsorpcije masti u organizmu.
Tim istraživača je razvio inovativni sistem isporuke koristeći nanočestice, male kapsule sa polimernim jezgrom i zaštitnom školjkom, koje efikasno prenose male interferirajuće RNK (siRNA) u tanko crevo. Time se smanjuje ekspresija SOAT2, inhibirajući apsorpciju masti. U eksperimentima na miševima, životinje tretirane ovom terapijom su apsorbovale manje masti i izbegle gojaznost, čak i na dijeti sa visokim sadržajem masti.
Dr. Šao naglašava da ovaj oralni tretman ima nekoliko prednosti uključujući neinvazivnost, nisku toksičnost i potencijal za bolju saradnju pacijenata u poređenju sa trenutnim tretmanima gojaznosti koji su često invazivni ili teško održivi. Osim toga, studija je otkrila osnovni mehanizam kojim SOAT2 reguliše apsorpciju masti, pružajući uvid u to kako inhibicija ovog enzima dovodi do degradacije proteina CD36, odgovornog za transport masti.
Prethodne studije su ukazale da blokiranje hepatičnog SOAT2 može dovesti do nakupljanja masti u jetri, dok ovaj novi pristup specifičan za creva izbegava taj rizik, nudeći sigurniji i fokusiraniji tretman za gojaznost. Profesor Zhaoian Jiang, supervizor studije, ističe važnost ovog pristupa koji cilja apsorpciju masti u crevima bez uticaja na jetru.
U budućnosti, istraživački tim planira da ispita efikasnost i bezbednost sistema nanočestica na većim životinjskim modelima kako bi se potvrdila moguća primena kod ljudi. Profesor Jiang zaključuje da ovaj sistem predstavlja napredak u upravljanju gojaznošću, pružajući novo rešenje za metabolizam masti i povećanje telesne težine povezane sa ishranom, otvarajući mogućnost za efikasnije tretmane.
