Sisari, od plavog kita do male rovke, prilagodili su se raznim sredinama na Zemlji, razvijajući jedinstvene karakteristike za preživljavanje. Iako se dugo verovalo da je struktura i funkcija srca kod svih sisara slična, novo istraživanje otkriva da je ljudsko srce izuzetno drugačije od srca naših najbližih rođaka – velikih majmuna poput šimpanzi, bonoba, orangutana i gorila.
Ljudsko srce se razvilo da podrži uspravan stav, povećanu fizičku aktivnost i veći mozak, što je rezultiralo strukturnim razlikama u odnosu na srca drugih velikih majmuna. Istraživanja su pokazala da leva komora srca kod šimpanzi sadrži mrežu mišića poznatu kao „trabekulacije“, dok ljudi imaju glatke zidove komora, naročito na dnu leve komore.
Korišćenjem tehnike „ehokardiografija sa praćenjem mrlja“, koja prati kretanje srčanog mišića, otkriveno je da ljudsko srce pokazuje veće uvijanje i rotaciju tokom kontrakcije, u poređenju sa srcem velikih majmuna. Ovo pojačano uvijanje omogućava ljudskom srcu da efikasnije pumpa krv, što je neophodno za naše fizičke i kognitivne zahteve.
Dok su ljudi evoluirali srčanu strukturu koja podržava naše specifične potrebe, veliki majmuni pate od drugačijih srčanih problema, kao što je fibroza srčanog mišića, koja uzrokuje slabu kontrakciju i aritmije. Srčana bolest je vodeći uzrok smrti velikih majmuna u zatočeništvu, ali za razliku od ljudi, oni ne razvijaju bolest koronarnih arterija.
Ova istraživanja ne samo da proširuju naše razumevanje evolucije ljudskog srca, već i pomažu u razumevanju i lečenju srčanih bolesti kod velikih majmuna. Međunarodni projekat srca primata, u saradnji sa veterinarima, pruža dragocene podatke koji unapređuju dijagnostiku i upravljanje ovim bolestima, kao i naše razumevanje srčane evolucije kod sisara.
