Napor bez presedana da se sekvencionira genom, egzom i RNK u tumorima kod pacijenata sa multiplim mijelomom definiše različite podtipove bolesti, prema međunarodnom timu naučnika predvođenih istraživačima iz Instituta za istraživanje translacione genomike (TGen), koji je deo grada Hope.
Nalazi 12-godišnje opservacione studije pružaju jasniju sliku genetskih promena koje mogu biti važne u svakom podtipu ovog karcinoma naših plazma ćelija koje proizvode antitela, koji je izlečiv, ali neizlečiv. Ove informacije bi mogle pomoći u vođenju personalizovanijih tretmana u budućnosti, pišu istraživači u Nature Genetics.
Naučnici su identifikovali genetsku osnovu za populaciju pacijenata sa visokim rizikom, nazvanu „PR“, koja je povezana sa srednjim preživljavanjem ispod dve godine u poređenju sa prosečnim preživljavanjem u studiji koje prelazi osam godina. Oko 25% pacijenata je prešlo na podtip PR tokom studije, a oni koji su prešli na PR imali su lošije ishode, sa srednjim preživljavanjem od 88 dana nakon tranzicije.
„Znali smo za ovaj podtip više od jedne decenije i sada smo replicirali da je ovo grupa pacijenata sa visokim rizikom sa terapijama koje se danas koriste. Jasno je da su to pacijenti koje treba da uđemo u klinička ispitivanja jer sadašnji lekovi jednostavno nemaju „Ne radi za njih“, rekao je dr Džonatan Kits, docent, direktor Centra za bioinformatiku i kolaborativno sekvenciranje u TGen-u i stariji autor rada.
„Ono što smo jasno pokazali jeste da postoji genetska osnova da ljudi budu u PR podgrupi.
Studija takođe „pomaže da se istakne da kasna bolest nije kao bolest u ranoj fazi, a u eri u kojoj se krećemo ka ranom otkrivanju, lekovi koji deluju u ranoj fazi možda nisu lekovi koji deluju na samom početku. kasna faza“, dodao je Kits.
Studija Fondacije za istraživanje višestrukog mijeloma (MMRF) koja povezuje kliničke ishode višestrukog mijeloma sa ličnom procenom genetskog profila (CoMMpass) uključivala je 1.143 pacijenta sa 84 klinička mesta lociranih u Sjedinjenim Državama, Kanadi, Španiji i Italiji, koji su upisani između 2011. i 2015. i praćeni pacijenata najmanje osam godina nakon postavljanja dijagnoze.
To je do sada najveća pojedinačna studija sekvenciranja pacijenata sa multiplim mijelomom, zasnovana na broju pacijenata i broju izvršenih testova sekvenciranja.
„Postoje i klinički podaci o ovim pacijentima koji se prikupljaju svaka tri meseca tokom čitavog toka bolesti, a ne samo kada su genetski profilisani, što je apsolutna riznica“, rekao je Kits.
Dve glavne grupe pacijenata sa multiplim mijelomom su poznate već neko vreme: hiperdiploidna grupa sa dodatnim kopijama hromozoma u tumorskim ćelijama i nehiperdiploidna grupa sa hromozomskim preuređenjima. Pristup koji koristi trenutni tim istraživača pomogao im je da identifikuju različite podgrupe unutar ovih širokih kategorija.
„Mnoge studije su se bavile jednim metodom – gledaju stanje broja kopija, ili neko drugo posmatra da li postoje mutacije – vrlo malo njih zapravo integriše ove dve da bi zaista razumelo kako pojedinačni gen funkcioniše kod tog pacijenta“, primetio je Kits . „Za teren smo dali veoma robusnu listu gena kandidata koji su važni u bolesti.“
Kits je rekao da bi nalazi mogli da promene način na koji lekari razgovaraju sa svojim pacijentima o izradi plana lečenja. Iako je uobičajeno verovanje da hiperdiploidni pacijenti imaju povoljniji ukupni opstanak, na primer, istraživači su otkrili da „hiperdiploid“ obuhvata pet različitih grupa pacijenata – od kojih jedna ima znatno lošije ishode i može imati koristi od agresivne terapije.
Jedan od sledećih izazova je uskladiti lekove sa specifičnim genetskim karakteristikama, rekao je Kits. „Definitivno smo odgovorili na pitanje koje različite vrste postoje, ali ne i na koje lekove najbolje reaguju.“
TGen gradi na ovom pionirskom radu da donese personalizovanu medicinu pacijentima sa višestrukim mijelomom pokretanjem kliničkog sekvenciranja celog genoma u TGen Clinical Lab. Ovaj test će pacijentima i njihovom timu za negu pružiti potpunu sliku genetike svakog tumora zajedno sa prognostičkim informacijama i terapijskim preporukama u roku od 48 sati.
