Kao rezultat koji će mnogim ženama zvučati poznato, novo istraživanje je otkrilo ogroman disparitet u načinu na koji se bol leči.
Žene koje se otpuštaju iz odeljenja za hitne slučajeve u Izraelu i SAD imaju mnogo manje šanse da dobiju recept za lekove protiv bolova nego muškarci, čak i kada se leče od potpuno istih bolesti ili kada su njihovi prijavljeni rezultati bolova potpuno isti.
Od 17.576 pacijenata u jednom skupu podataka, oko 47 procenata muškaraca je poslato sa receptom za analgetik, u poređenju sa samo 38 procenata žena.
Ovo, prema timu koji su predvodili psiholozi Mika Guzikevits sa Hebrejskog univerziteta u Jerusalimu i Tom Gordon-Hecker sa Univerziteta Ben-Gurion u Negevu u Izraelu, bilo je konzistentno za sve uzraste i bolesti, kao i za pol lekara koji su prepisivali lek, otkrivajući alarmantna seksualna pristrasnost u tome koliko se ozbiljno shvataju žalbe žena.
„Mi tvrdimo da pacijentice dobijaju manje tretmana protiv bolova nego što bi trebalo, što može negativno uticati na njihovo zdravlje“, pišu istraživači u svom radu.
„Nalazi naglašavaju kritičnu potrebu za rješavanjem psiholoških pristrasnosti u zdravstvenim ustanovama kako bi se osigurao pravičan i efikasan tretman za sve.“
Istraživanja poslednjih godina su otkrila alarmantnu pristrasnost u načinu na koji svet doživljava ženski bol. Laički ljudi češće misle da žene preuveličavaju bol od muškaraca i vide da žene koje prave grimasu doživljavaju manje bolova od muškaraca sa sličnim izrazima lica.
Mnoge studije su pokazale da se žene koje prijavljuju bol doživljavaju kao histerične, emocionalne, zamišljaju ili čak lažu. I ovo ima potencijal da bude veliki problem kada se prevede u medicinsko okruženje.
Istraživanja su otkrila da je veća verovatnoća da će žene koje prijavljuju hronični bol imati dijagnozu mentalnog zdravlja. Žene duže čekaju na lečenje u hitnoj pomoći. Ređe je da će ženama biti propisani postoperativni lekovi za ublažavanje bolova. Više studija je otkrilo da lekari smatraju da su žene manje, a muškarci više pouzdane kada prijavljuju bol, često na osnovu anketa i virtuelnih pacijenata.
Guzikevits, Gordon-Heker i njihove kolege želeli su da ispitaju stvarne rezultate u kliničkim okruženjima, pa su napravili studiju anonimnih podataka o pacijentima iz bolnica u SAD i Izraelu. Oni su posmatrali faktore kao što su starost i pol pacijenta, nivo prijavljenog bola i dijagnostikovana bolest, koliko često pacijent posećuje odeljenje hitne pomoći i šta je pacijentu propisano.
Njihovi podaci uključivali su ukupno 21.851 pacijenta koji se javio u bolnicu zbog bolova, a rezultati su bili zapanjujući.
„U ovim skupovima podataka pojavljuje se konzistentan polni disparitet“, pišu istraživači.
„Manje je verovatno da će pacijentima biti propisani lekovi za ublažavanje bolova u poređenju sa muškarcima, a ovaj disparitet i dalje postoji čak i nakon prilagođavanja prijavljenih rezultata bola pacijenata i brojnih varijabli pacijenata, lekara i hitne pomoći.
Ovaj disparitet u lečenju ne može biti povezan ni sa jednom drugom promenljivom osim sa polom pacijenta, otkrili su istraživači. S obzirom na obilje studija koje pokazuju ogroman disparitet u načinu na koji se percipira bol žena i muškaraca, istraživači su mogli samo da zaključe da je razlog za ovaj disparitet pristrasnost.
U daljem testu, tim je predstavio 109 zdravstvenih radnika scenario koji opisuje pacijenta sa jakim bolom u leđima, koji je pacijent ocenio sa 9 od 10. Razlikovao se samo pol pacijenta, a svi ostali detalji scenarija su identični. Kada je pacijent bila žena, učesnici su u proseku niže ocenili intenzitet bola (72 od 100) nego kada je pacijent bio muškarac (80 od 100).
Istraživači su takođe primetili da je bilo nekih studija koje nisu pronašle pristrasnost. Ove studije su sprovedene na pacijentima sa opipljivim, fizičkim izvorom bola, kao što je slomljena kost ili infekcija. Za one studije u kojima je pronađena pristrasnost, izvor prijavljenog bola je manje opipljiv – bol u stomaku ili glavobolja.
Istraživači sugerišu da kompjuterizovani alati za izveštavanje o odlukama koji pomažu u prepisivanju ublažavanja bolova i edukaciji zdravstvenih radnika o rodnoj pristrasnosti mogu pomoći u rešavanju ovog tekućeg problema i obezbeđivanju boljih zdravstvenih ishoda za sve pacijente.
„Poznato je da neadekvatno upravljanje bolom dovodi do nepotrebne patnje i štetnih efekata na zdravlje, a takođe nosi i troškove za javno zdravlje koje se mogu sprečiti“, pišu istraživači u svom radu.
„Sadašnje istraživanje pruža snažne dokaze o polnoj pristrasnosti zdravstvenih radnika u odnosu na pacijentkinje u zbrinjavanju bola. Identifikujemo stereotipnu percepciju ženskog bola kao jedan od potencijalnih mehanizama koji leže u osnovi pristrasnosti.“
„Nalazi se pridružuju rastućim dokazima o diskriminaciji žena u medicinskom sistemu iu drugim oblastima. Nedostatak tretmana bola kod žena ima neposredne implikacije na zdravstveni sistem i široke implikacije na stav društva prema ženskom bolu.“
Istraživanje je objavljeno u časopisu PNAS.