Kril u severnim vodama pokazuje kako se ključne morske vrste mogu genetski prilagoditi kako bi se nosile sa klimatskim promenama. Ovo otkriće su napravili istraživači sa Univerziteta Upsala u saradnji sa međunarodnom istraživačkom grupom. Prema istraživačima, njihova studija – objavljena u Nature Communications – pruža važna znanja koja mogu pomoći u zaštiti morskih ekosistema kada se klima promeni.
„Razumevanje kako genetska adaptacija radi u krilu može nam pomoći da bolje predvidimo koje su populacije manje ili više otporne na klimatske promene. Pošto toliko vrsta u okeanu zavisi od krila, ovo znanje je važan element u zaštiti morskih ekosistema kada se klimatske promene, “ kaže Per Unneberg, bioinformatičar sa Univerziteta u Upsali i prvi autor studije o severnom krilu (Meganictiphanes norvegica).
Kril, mali morski rakovi koji žive u velikim jatima, neke su od najčešćih životinja na Zemlji i ključni izvor hrane za mnoge morske vrste kao što su kitovi, foke i ribe. Ali brze klimatske promene ugrožavaju njihov opstanak, sa potencijalno ozbiljnim posledicama po morske ekosisteme.
Da li i kako se zooplankton, kao što je kril, može prilagoditi toplijem okeanu, do sada je slabo shvaćeno. Sekvenciranjem i upoređivanjem DNK 74 uzorka iz različitih delova severnog Atlantika i Mediterana, istraživači su sada stekli dublje razumevanje o tome kako je ovi plankton genetski prilagođen njihovom okruženju.
„Različite populacije severnog krila su se istorijski prilagođavale veoma različitim uslovima u različitim delovima Atlantika. To ga čini savršenim modelom za razumevanje koji geni i funkcije doprinose prilagođavanju na različita morska okruženja“, kaže Andreas Volberg, istraživač sa Univerziteta u Upsali i glavni autor studije.
Studija pokazuje da postoji velika genetska varijacija unutar severnog krila, što je ključno za njihovu sposobnost da se prilagode različitim klimatskim uslovima. Istraživači su identifikovali stotine gena povezanih sa prilagođavanjem na toplo i hladno okruženje. Ovo uključuje gene koji se odnose na osetljivost na svetlost i toplotu, kao i na uzimanje i reprodukciju hranljivih materija, koji su ključni za preživljavanje i reprodukciju vrste u različitim uslovima u različitim klimatskim uslovima.
„Genom krila je šest puta veći od ljudskog i ima jedinstvene kopije mnogih gena. Naše istraživanje pokazuje da su specifične kopije gena možda igrale važnu ulogu u sposobnosti krila da se prilagodi i hladnim i toplim vodama. Naši rezultati mogu biti od velikog značaja za očuvanje važnog genetskog diverziteta i morskih ekosistema“, kaže Per Unneberg.
Na primer, studija sugeriše da populacije severnog krila koje žive u skandinavskim fjordovima mogu biti genetske „vruće tačke“ za buduću adaptaciju na topliji severni Atlantik i Arktik. Ovo čini očuvanje ovih populacija posebno važnim, prema istraživačima.
„Ovo istraživanje nam daje novi uvid u to kako plankton može da preživi u svetu klime koja se brzo menja tako što se genetski prilagođava. Ono što smo naučili o severnom krilu takođe se može koristiti za razumevanje kako druge vrste mogu da se nose sa klimatskim promenama — kao što je Antarktički kril, koji je važna vrsta u antarktičkom ekosistemu, ali u opadanju.
„Ova studija naglašava važnost mapiranja i očuvanja genetskog diverziteta u morskim vrstama kako bi se osigurala stabilnost naših morskih ekosistema“, kaže Volberg.
