Ubrzanje istraživanja svemira, promovisano regrutovanjem astronauta i privatnim svemirskim putovanjima, najavljuje skoru budućnost u kojoj svemirska putovanja postaju sve češća. Međutim, i dalje postoje brojna pitanja u vezi sa fizičkim promenama koje ljudi prolaze u svemiru.
Poznati efekti bestežinskog stanja uključuju atrofiju mišića, smanjenu gustinu kostiju i fluktuacije u distribuciji telesnih tečnosti. Međutim, nedavna istraživanja na miševima i drugim organizmima otkrila su niz drugih promena.
U novoj studiji, objavljenoj u Nature Communications, uzorci krvi su prikupljeni od šest astronauta tokom i nakon njihove 120-dnevne misije na ISS-u kako bi se okarakterisale ove promene. Ekstracelularna DNK i RNK u uzorcima krvi analizirani su u procesu koji se naziva „tečne biopsije“.
Prethodne studije su pokazale da se mitohondrije oslobađaju iz ćelija u krvotok tokom svemirskih misija. Ova studija je potvrdila da su mitohondrije uključene u odgovore na svemirsko okruženje i da se mogu izolovati korišćenjem CD36 kao markera. Ova tehnika omogućava da se proceni stanje ekstracelularnih mitohondrija i da se identifikuje tip ćelije iz koje potiču.
Ovaj proces je uspešno razjasnio ranije nepoznate sistemske odgovore na svemirsko okruženje, uključujući mozak, oči, srce, vaskularni sistem, pluća i promene na koži. Slična analiza uzoraka miševa otkrila je da miševi doživljavaju promene slične onima uočenim kod ljudi i da su mitohondrijalne promene izazvane kao odgovor na promene gravitacije.
