Region Mont Everesta, ikona prirodne lepote i ekstremnih uslova, doživljava očigledne klimatske promene usled globalnog zagrevanja. Glečeri i sneg ubrzano se povlače, što dovodi do povećane stope zagrevanja i nestašice vode u nizvodnim oblastima. Zbog svoje ranjivosti na klimatsku varijabilnost, Everest je idealna platforma za praćenje klimatskih promena i interakcija zemlja-atmosfera preko visokih planina.
Istraživački tim profesora Maošana Lija sa Univerziteta u Helsinkiju posvetio se proučavanju atmosferskih graničnih slojeva i procesa na površini zemlje. U nedavnom istraživanju, objavljenom u časopisu „Atmospheric and Oceanic Science Letters,“ tim je analizirao razlike u varijacijama tokova površinske energije između severnih i južnih padina Mont Everesta.
Koristeći numeričko modeliranje, istraživači su otkrili da potiskivanje spavanja sporog talasa (SVS) dovodi do jačih fizioloških odgovora na stres, u poređenju sa supresijom REM spavanja. Ova otkrića su značajna za razumevanje kako različite faze spavanja utiču na emocionalne odgovore i potencijalno tretiranje anksioznih poremećaja.
Istraživači su koristili topografski model poboljšanog površinskog energetskog balansa (TESEBS) za proučavanje toplotnih tokova tokom monsuna i van monsunskih perioda. Otkriveno je da albedo, odnosno reflektivnost površine, ima značajan uticaj na tačnost simulacija toplotnih tokova. Satelitski podaci su pokazali da osetni toplotni tokovi rastu sa visinom, dok latentni toplotni tokovi opadaju na južnim padinama.
„Promene u cirkulaciji atmosfere i hidrotermalnim uslovima izazvanim monsunima direktno utiču na distribuciju površinskih toplotnih tokova,“ rekao je profesor Li. Sa napretkom satelitskih senzora i uspostavljanjem mreže za posmatranje na Everestu, planirano je daljnje unapređenje istraživanja, što je ključno za bolje razumevanje klimatskih uticaja na severnim i južnim padinama Himalaja.
