Nova studija koju su predvodili istraživači iz Američkog društva za rak (ACS) pokazala je da ljudi koji su preživeli rak koji su prijavili da se osećaju usamljenijem iskusili su veći rizik od smrtnosti u poređenju sa preživelima koji su prijavili nisku ili nikakvu usamljenost.
Istraživači su primetili najveći rizik od smrtnosti među grupom koja je prijavila najviše nivoe usamljenosti, čak i nakon prilagođavanja sociodemografskim karakteristikama. Nalazi su objavljeni u časopisu Nacionalne sveobuhvatne mreže za rak.
„Usamljenost, osećaj izolovanosti, preovlađujuća je briga među preživjelima od raka kao dijagnoza raka i njegovo naknadno liječenje može rezultirati dugoročnim štetnim zdravstvenim efektima, što može negativno uticati na društvene odnose preživjelih i doprinijeti usamljenosti“, rekao je Jingkuan Zhao, viši naučni saradnik, istraživanje zdravstvenih službi u Američkom društvu za rak i glavni autor studije.
„U SAD ima više od 18 miliona preživelih od raka i očekuje se da će se taj broj povećati na 22 miliona do 2030. Moramo da se pozabavimo ovim kritičnim pitanjem sada.
Istraživači su identifikovali kohortu preživelih od raka starosti 50 godina i više 1 iz nacionalno reprezentativnih panel anketa u Studiji zdravlja i penzionisanja 2008–2018. Praćenje vitalnog statusa trajalo je do 2020. Usamljenost je merena korišćenjem skraćene verzije UCLA skale usamljenosti (verzija 3) koja je uključivala stavke kao što su nedostatak druženja i osećaj izolacije od drugih.
Ocena je dodeljena prema odgovorima za svako pitanje, pri čemu je 1 za najmanju, 2 za umerenu i 3 za najusamljeniju opciju odgovora. Stavke su sumirane da bi se kreirali ukupni rezultati usamljenosti za svakog pojedinca, koji su kategorisani u četiri nivoa: 11–12 (nizak/bez usamljenosti), 13–15 (blaga usamljenost), 16–19 (umerena usamljenost) i 20–33 ( teška usamljenost) na osnovu distribucije uzorka i rezultata splajn analiza.
Ova studija je identifikovala ukupno 3.447 preživelih od raka sa 5.808 osoba-godina posmatranja, sa 1402 (24,3%), 1445 (24,5%), 1418 (23,6%) i 1543 (27,6%) prijavilo slabo/ne, blago, umereno , i teška usamljenost, respektivno. U poređenju sa preživelima koji su prijavili nisku/nema usamljenosti, preživeli koji su prijavili veću usamljenost imali su veći rizik od smrtnosti, sa najvišim prilagođenim omjerima opasnosti (AHR) među najusamljenijom grupom (AHR:1,67, 95%CI:1,25-2,23, p-trend=0,004) , nakon asocijacije doza-odgovor.
„Ono što je potrebno je implementacija programa za skrining usamljenosti među preživjelima od raka i pružanje socijalne podrške onima kojima je potrebna,“ dodao je Zhao.
„Ova akcija može da podstakne intervencije kao što su savetovanje o mentalnom zdravlju, podrška zajednice, uključivanje društvenih mreža i integracija ovih programa u lečenje raka i negu preživjelih od raka. Ova studija je posebno pravovremena s obzirom na nedavne Savjete o iscjeljujućim efektima društvene povezanosti i zajednice od strane američkog generalnog hirurga, koji je istakao štetne efekte usamljenosti za pojedince, ali i za javno zdravlje.“
„Ulaganje u usluge navigacije pacijenata je ključno za pružanje boljeg iskustva lečenja i boljih zdravstvenih ishoda, uključujući pomoć pacijentima sa socijalnim i emocionalnim potrebama“, rekla je Liza A. Lakas, predsednica Akcione mreže za borbu protiv raka američkog društva za rak (ACS CAN), ACS-a. advokatska podružnica.
„Niko ne bi trebao sam da se bori protiv raka, a navigator za pacijente pomaže da se osigura da niko ne mora tako što pruža neophodnu podršku tokom složene i zbunjujuće dijagnoze.
