Studija širom zemlje o 196 gradova pokazuje da diskriminacija u pogledu stanovanja od pre 90 godina i dalje baca istorijsku senku nejednakosti u nezi raka debelog creva danas, S.M. Kasim Hussaini, MD, sa Univerziteta Alabama u Birmingemu i kolege iz Američkog društva za rak i Johns Hopkins School of Public Health izvještavaju u časopisu JCO Oncologi Practice.
Tokom 1930-ih, federalno sponzorisana korporacija za zajmove vlasnika kuća, ili HOLC, koristila je rasni sastav da bi odredila stambena područja koja su vredna primanja hipotekarnih kredita i područja koja treba izbegavati.
Susedstva sa velikim brojem crnačkih, imigrantskih ili manjinskih nebelih populacija su označena kao rizična za stambene kredite, stvarajući sistemsko i uporno dezinvestiranje u tim naseljima, zajedno sa nejednakostima u bogatstvu i koncentracijom izloženosti štetnoj po zdravlje i psihosocijalnim stresorima. Ova ograničenja su smanjila pristup dobrima i resursima koji promovišu zdravlje, kao što su zelene površine, parkovi i zdrava hrana u naseljima sa crvenim linijama.
Da bi testirali da li je boravak u nekadašnjim četvrtima sa crvenim linijama povezan sa lošijom negom raka u skladu sa smernicama danas, Hussaini i kolege su mapirali negu raka debelog creva za 149.917 novodijagnostikovanih pacijenata sa rakom debelog creva od 2007. današnja rezidencija u jednoj od četiri istorijska područja HOLC mapiranja.
Tokom 1930-ih, zelene HOLC oblasti, ili HOLC A, smatrane su najboljim za hipotekarne kredite; plave oblasti, ili HOLC B, smatrane su i dalje poželjnim; žute oblasti, ili HOLC C, su označene kao definitivno opadajuće; a crvene oblasti, ili HOLC D, označene su kao opasne i koje treba izbegavati u svrhe hipotekarnog kreditiranja.
Sve u svemu, istraživači su otkrili da je kod osoba sa dijagnozom raka debelog creva koje su živele u ranije crvenim oblastima HOLC D širom Sjedinjenih Država, danas veća verovatnoća da će im biti dijagnostikovana bolest u uznapredovalom stadijumu, manja je verovatnoća da će dobiti tretman u skladu sa smernicama ili pravovremeni tretman i da su imali lošiji opstanak.
„Ovi nalazi naglašavaju dugu senku institucionalnog rasizma kroz diskriminatornu praksu na državnom i saveznom nivou u oblikovanju pristupa visokokvalitetnoj nezi i boljim ishodima za rak debelog creva, koji je podložan ranom otkrivanju i lečenju“, rekao je Husaini, docent. u Odeljenju za medicinu UAB Odeljenja za hematologiju i onkologiju.
Detaljnije, kod osoba koje žive u oblastima HOLC D je veća verovatnoća da će biti dijagnostikovan kasnim stadijumom raka debelog creva u poređenju sa onima koji žive u oblastima HOLC A. Od 78.164 osobe koje nisu dobile negu usklađenu sa smernicama, kako je to definisala Nacionalna sveobuhvatna mreža za rak, šanse da dobiju usklađenu negu bez smernica povećale su se za pojedince koji žive u oblastima sa povećanim stepenom opasnosti koje su dodelili HOLC B, HOLC C i HOLC D. , u poređenju sa pojedincima koji žive u oblastima HOLC A.
Ljudi koji žive u oblastima HOLC D su imali 24% veću verovatnoću da neće dobiti negu u skladu sa smernicama, 34% veća verovatnoća da neće dobiti operaciju, 26% veća verovatnoća da neće imati najmanje 12 regionalnih limfnih čvorova procenjenih tokom operacije za širenje raka, i 20% veća verovatnoća da neće dobiti hemoterapiju, u poređenju sa ljudima koji žive u oblastima HOLC A.
Model predviđenih verovatnoća – koji prilagođava procene neusklađenosti smernica za uzrast i pol – pokazao je da se neprimanje nege u skladu sa smernicama u celini, kao i neprimanje operacije usklađene sa smernicama, procene limfnih čvorova i hemoterapije, uzastopno povećava od oblasti HOLC A do oblasti HOLC D.
U poređenju sa pacijentima sa rakom koji žive u oblastima HOLC A, oni koji žive u oblastima HOLC B, HOLC C i HOLC D su imali duže vreme čekanja na početak adjuvantne hemoterapije. Adjuvantna hemoterapija se daje nakon operacije kako bi se ubile sve preostale ćelije raka i smanjila mogućnost ponovnog pojave bolesti.
U poređenju sa novodijagnostikovanim pacijentima sa rakom debelog creva koji žive u oblastima HOLC A, oni koji žive u oblastima HOLC C i D imali su 9% i 13% višak rizika od smrti u statističkim modelima koji se nisu prilagođavali stadijumu raka u vreme postavljanja dijagnoze. Nakon stratifikacije po stadijumu – bilo ranog, stadijuma I i II, ili uznapredovalog stadijuma III i IV – povećan rizik od povezanosti sa smrću je opstao za oblasti HOLC C i HOLC D i za ranu i za kasnu fazu pri postavljanju dijagnoze.
Nekoliko prethodnih studija drugih je primetilo rasne ili etničke disparitete u ishodima raka dojke u prethodno crvenim naseljima u Nju Džersiju, povećanu incidencu raka pluća u uznapredovalom stadijumu u oblastima Masačusetsa sa crvenom crtom i niže šanse za skrining raka pluća za crne osobe u prethodno crveno obrubljene oblasti Bostona. Međutim, te studije jedinstvenog geografskog područja nisu ispitale da li su pacijenti dobili kvalitetnu negu raka.
„Prema našim saznanjima, ovo je prva nacionalna studija, uključujući sve države, koja procenjuje povezanost između istorijskog institucionalnog rasizma i današnjeg dobijanja kvalitetne nege raka i ishoda koristeći standardizovane mere dijagnoze raka, individualnih i tumorskih karakteristika, primanja lečenja. i opstanak“, rekao je Husaini. „Druge prednosti studije su raznovrsna studijska populacija, uključujući sve starosne i rasne grupe, i fokus na više aspekata nege od faze dijagnoze do prijema lečenja i preživljavanja.
Američko društvo za kliničku onkologiju, ili ASCO, definiše zdravstvenu jednakost kao fer i pravednu priliku da svi budu što je moguće zdraviji. Rak debelog creva ima oko 150.000 novih slučajeva svake godine. To je treći najčešće dijagnostikovani rak u Sjedinjenim Državama i drugi vodeći uzrok smrti od raka, iako je rak debelog creva podložan ranom otkrivanju i lečenju. Široko rasprostranjene nejednakosti u preživljavanju postoje zbog nejednakog pristupa nezi.
