U nedavnoj studiji PeerJ, profesorka Jennifer Vonk sa Univerziteta Oakland predstavlja ubedljive dokaze da egzotične mačke poseduju izuzetnu sposobnost da razlikuju poznate i nepoznate ljudske glasove.
Članak—„Catcalls: egzotične mačke razlikuju glasove poznatih negovatelja“—udubljuje se u često zanemareno područje prepoznavanja glasa među vrstama Felidae. Iako je mnogo pažnje posvećeno pripitomljavanju i ranim iskustvima u razumevanju sposobnosti životinja da razlikuju poznate i nepoznate ljude, nekoliko studija je istraživalo ovaj fenomen u porodici mačaka.
Koristeći pažljivo osmišljene eksperimente, diplomirani student profesorke Vonk, Tejlor Kruz, i njen tim istražili su da li nepripitomljene vrste Felidae mogu prepoznati poznate ljudske glasove. Rezultati su imali neke ključne zaključke.
Istraživači su pronašli dosledne dokaze o prepoznavanju glasa u pilot i glavnim studijama koje su uključivale 25 mačaka različitih vrsta, uključujući lavove, tigrove i geparde. Mačke su brže, intenzivnije i duže reagovale na poznate glasove u poređenju sa nepoznatim, bez obzira na upotrebu njihovih imena ili istoriju odgajanja.
Nalazi sugerišu da je blizak ljudski kontakt, a ne pripitomljavanje, povezan sa sposobnošću mačaka da razlikuju ljudske glasove. To takođe dovodi u pitanje ideju da manje društvenih vrsta nemaju sociokognitivne sposobnosti uporedive sa društvenijim vrstama.
Profesor Vonk objašnjava: „Životinje koje ne žive u grupi mogu da ispolje društvene kognitivne sposobnosti kao što je heterospecifično prepoznavanje glasa, tako da ne bi trebalo da zanemarimo proučavanje društvene spoznaje kod manje društvenih vrsta.
Implikacije ove studije su duboke, posebno imajući u vidu široko rasprostranjeno smeštaj mačaka svih vrsta u ljudskoj nezi. Razumevanje njihove sposobnosti da razlikuju poznate od nepoznatih ljudskih glasova moglo bi imati značajne implikacije na njihovu dobrobit i interakciju sa negovateljima.
Ova studija doprinosi rastućem broju radova koji izazivaju stereotipe o mačkama kao odvojenim stvorenjima. Ona naglašava važnost prepoznavanja kognitivnih sposobnosti svih vrsta, čak i onih koje se tradicionalno smatraju manje društvenim.
