Nova studija na miševima pokazuje da bi zamena disfunkcionalnog gena mogla da produži preživljavanje kod nekih ljudi sa aritmogenom kardiomiopatijom desne komore (ARVC), retkim naslednim poremećajem u kojem mišićni zidovi srca progresivno slabe i dovode pacijente u opasnost od opasnih nepravilnih otkucaja srca.
Istraživanje je objavljeno u časopisu Cirkulacija: genomska i precizna medicina.
Istraživački tretman cilja na gubitak funkcije gena koji je uključen u mnoge slučajeve ARVC, plakofilin-2 (PKP2). PKP2 gen daje uputstva za pravljenje proteina koji drži srčana tkiva zajedno. Kada je gen — jedan od nekoliko za koje se smatra da doprinose bolesti — neispravan i ne uspe da stvori funkcionalni protein, vlaknasto i masno tkivo se nakuplja unutar zidova srca, što dovodi do njihovog slabljenja. Srce takođe može da kuca nepravilno bez ikakvog upozorenja i ponekad prestane da radi. Iako trenutne terapije mogu pomoći u obnavljanju normalnog srčanog ritma i kontroli simptoma, one ne uspevaju da obezbede lek.
U saradnji između istraživača na Medicinskom fakultetu NIU Grossman i naučnika iz kompanije Rocket Pharmaceuticals (biotehnološka kompanija), novi rad je otkrio da su netretirani miševi dizajnirani da izgube funkciju gena PKP2 umrli u roku od šest nedelja nakon što je gen utišan. Međutim, svi osim jednog od onih koji su primili jednu dozu genske terapije, noseći normalnu verziju gena, živeli su više od pet meseci. Miševi koji su primili zamenski gen takođe su primetili smanjenje nakupljanja fibroznog tkiva od 70% do 80%, u zavisnosti od doze.
„Naši nalazi nude eksperimentalne dokaze da genska terapija usmerena na plakofilin-2 može da prekine napredovanje smrtonosnog srčanog oboljenja“, kaže dr Chantal van Opbergen, autor studije, postdoktorski istraživač na NIU Langone Health.
Prema autorima studije, najnaprednije faze ARVC-a su obeležene nepovratnim oštećenjem srca, koje ponekad zahteva transplantaciju srca. Istraživači su dugo pokušavali da uspore bolest i spreče gubitak tkiva što je više moguće.
U ranijim istraživanjima tima Langone NIU, autori su istražili mehanizme pomoću kojih defekti u genu PKP2 mogu izazvati neočekivanu pojavu nepravilnih otkucaja srca (aritmija) koji ugrožavaju život, sličan onom koji je primećen kod nekih pacijenata sa ARVC.
Za novu studiju, tim je koristio mišji model ARVC-a u kojem je genetski sastav izmenjen kako bi gen PKP2 učinio nefunkcionalnim. Za dokaz koncepta u ovom radu, oni su koristili virusni vektor povezan sa adeno kao mehanizam za isporuku za prenos zdravog gena u srčane ćelije, isporučujući na taj način potrebnu PKP2 proteinsku terapiju.
Ovi virusni vektori su male čestice koje se ne repliciraju koje prenose željeni gen u ciljne ćelije koristeći prednosti njihovog prirodnog procesa infekcije, odnosno njihovu sposobnost da napadnu ćeliju i tamo se nastanjuju. Međutim, za razliku od infektivnih virusa, virusni vektori se ne umnožavaju nakon što se njihov genetski materijal prenese u ćelije srca, koje – sa zdravim genom – sada proizvode normalan protein. Rocket Pharmaceuticals je dizajnirao i razvio virusni vektor koji je korišćen u studiji.
