Snažan, ritmičan puls je doživotni pratilac za one sa zdravim srcem. Ali za oko 1% beba koje se rađaju u SAD svake godine, razvojni problemi sa srcem ugrožavaju taj ujednačen otkucaj.
Jedna grupa ozbiljnih razvojnih anomalija dovodi do fiziologije jedne komore, ili samo jedne funkcionalne pumpne komore u srcu. Oni su izuzetno retki, pogađaju oko 5 od svakih 100.000 novorođenčadi, ali predstavljaju ozbiljnu opasnost za odojčad kada uđu u svet.
Reshma Reddi, MD, pedijatrijski lekar intenzivne nege srca na Medicinskom univerzitetu Južne Karoline, rekla je da su bebe rođene sa fiziologijom jedne komore verovatno najrizičnija grupa pacijenata o kojima brinu pedijatrijski kardiolozi.
Iako ne postoji lek za ovu vrstu poremećaja, Redi i istraživači poput nje neprestano traže nove načine da pomognu ovim pacijentima. U nedavnoj studiji objavljenoj u Journal of the American Heart Association, Reddi i njene kolege su izvestile da lečenje određenih pacijenata sa jednom komorom digoksinom tokom kritične faze može poboljšati njihov opstanak i dovesti do boljih ishoda.
Poremećaji jedne komore se javljaju kada postoji razvojni problem koji dovodi do manje, nerazvijene donje srčane komore ili zaliska koji nedostaje, a uključuju hipoplastični sindrom levog srca, trikuspidnu atreziju i dvostruku ulaznu levu komoru, između ostalog.
Kada se srce bori da ima samo jednu funkcionalnu pumpnu komoru umesto uobičajene dve, ono mora da radi jače i manje efikasno da bi poslalo krv zasićenu kiseonikom u telo i izvuklo deoksigenisanu krv iz pluća. Telo možda neće dobiti adekvatnu isporuku kiseonika, a čitav niz zdravstvenih problema može preplaviti bebu.
Da bi preživela rođenje sa fiziologijom jedne komore, bebe moraju da se podvrgnu nizu operacija koje nisu lekovite, ali mogu dovesti do stabilnije cirkulacije koja podržava funkciju srca. Često se podvrgavaju prvoj operaciji u dobi od 7 do 14 dana, a zatim se druga procedura izvodi kada su stariji, obično oko 3 do 4 meseca.
Vreme između operacija se naziva međufazni period, a pacijenti su kritično bolesni i pod visokim rizikom tokom ove faze. Ali u svojoj studiji, Reddi i njen tim otkrili su da je digoksin efikasan u smanjenju ovog rizika za pacijente koji su podvrgnuti pristupu koji se zove hibridna procedura.
Hibridna procedura je početna palijativna operacija koja se može koristiti kao alternativa klasičnoj Norvood proceduri, veoma složenoj operaciji koja zahteva dug period podrške sa mašinom za premosnicu srca i pluća i ostavlja pacijente izuzetno ranjivim. Kod hibridne procedure, bebe se podvrgavaju kateterizaciji i operaciji, ali obično ne moraju da provode vreme na bajpas mašini. Uklanjanje te varijable čini manji stres za ovu već ranjivu populaciju.
U studiji, istraživači su ispitali podatke prikupljene od 2008. do 2021. i prijavili Nacionalnoj saradnji za poboljšanje kvaliteta pedijatrijske kardiologije, mreži od više od 60 centara za pedijatrijsku kardiologiju koji brinu o više od 1.400 pacijenata sa bolešću jedne komore.
Studija je obuhvatila 259 beba koje su podvrgnute hibridnoj proceduri u 45 različitih centara za negu. Polovina ovih beba je lečena digoksinom između operacija stadijuma 1 i stadijuma 2, a polovina nije primala digoksin.
Rezultati su pokazali da su pacijenti koji su uzimali digoksin imali značajno manji mortalitet od onih koji ga nisu primali, a značajno je manja verovatnoća da će im biti potrebna transplantacija u međufaznom periodu. Isti rezultati su ranije prijavljeni za proceduru Norvood, a sadašnja studija potvrđuje paralelu za pacijente koji su podvrgnuti hibridnoj proceduri.
Pošto postoji mnogo varijacija među centrima za negu – mnogi centri preporučuju hibridnu proceduru za pacijente sa određenim faktorima rizika i koriste Norvood metod za druge pacijente – bilo je važno potvrditi da je upotreba digoksina verovatno korisna za ove pacijente sve dok dobro podnose lek.
Redi je procenila da oko 50 odsto centara propisuje digoksin u ove svrhe i nada se da će ova objavljena potvrda podstaći promenu prakse u centrima koji su čekali više izvesnosti o ovoj populaciji.
„Istraživači i pružaoci usluga uvek traže inovativne strategije da pomognu ovoj populaciji pacijenata“, rekla je ona. „I sve što možemo da učinimo da povećamo preživljavanje naših najbolesnijih, najugroženijih pacijenata u njihovom najugroženijem periodu života čini ogromnu razliku.
